|
Τελικά δεν κάνω λάθος
ούτε το `δα στ’ όνειρό μου
το αντίο που μου είπες
είναι αληθινό
Σφίγγω νευρικά τα χείλη
πνίγομαι απ’ τον καημό μου
κι όσο αμίλητη σε βλέπω
πιο πολύ πονώ
Πως μπορείς
για μένα να αδιαφορείς
που σ’ αγαπώ με τιμωρείς
κι όταν στο λέω απορείς
Πως μπορείς
σαν ξένο να με προσπερνάς
και τη ζωή μας να ξεχνάς
την πλάτη σου να μου γυρνάς
Ξαφνικά τα σβήνεις όλα
δίχως μια δικαιολογία
κι όσα ζήσαμε οι δυο μας
όλα τα σκορπάς
Μια ζωή την κάνεις τώρα
τελειωμένη ιστορία
και χωρίς να νιώθεις τύψεις
πίσω δεν κοιτάς
Πως μπορείς
για μένα να αδιαφορείς
που σ’ αγαπώ με τιμωρείς
κι όταν στο λέω απορείς
Πως μπορείς
σαν ξένο να με προσπερνάς
και τη ζωή μας να ξεχνάς
την πλάτη σου να μου γυρνας
|
Teliká den káno láthos
ute to `da st’ óniró mu
to antío pu mu ipes
ine alithinó
Sfíngo nevriká ta chili
pnígome ap’ ton kaimó mu
ki óso amíliti se vlépo
pio polí ponó
Pos boris
gia ména na adiaforis
pu s’ agapó me timoris
ki ótan sto léo aporis
Pos boris
san kséno na me prospernás
ke ti zoí mas na ksechnás
tin pláti su na mu girnás
Ksafniká ta svínis óla
díchos mia dikeologia
ki ósa zísame i dio mas
óla ta skorpás
Mia zoí tin kánis tóra
telioméni istoría
ke chorís na nióthis típsis
píso den kitás
Pos boris
gia ména na adiaforis
pu s’ agapó me timoris
ki ótan sto léo aporis
Pos boris
san kséno na me prospernás
ke ti zoí mas na ksechnás
tin pláti su na mu girnas
|
