Τα λόγια δεν έχουν καμιά σημασία
και ό,τι κι αν πούμε δε θα ‘χει αξία.
Οι πράξεις μιλάνε με λόγια που καίνε,
με λόγια καυτά που τα χείλη δε λένε.
Πώς να σου πω ότι αν φύγεις θα πεθάνω,
πως σ’ αγαπώ κι απ’ τη ζωή μου παραπάνω;
Πώς να σου πω για την καρδιά μου τη σβησμένη,
την ώρα αυτή που φεύγεις κι είσαι ευτυχισμένη;
Τα λόγια σου πέφτουν σαν φύλλα στο χώμα,
δεν έχω πια σκέψη, ψύχη ούτε σώμα.
Και μόνο η καρδιά μου πουλί λαβωμένο
μου λέει πως ζω τη στιγμή που πεθαίνω.
|
Ta lógia den échun kamiá simasía
ke ó,ti ki an pume de tha ‘chi aksía.
I práksis miláne me lógia pu kene,
me lógia kaftá pu ta chili de léne.
Pós na su po óti an fígis tha petháno,
pos s’ agapó ki ap’ ti zoí mu parapáno;
Pós na su po gia tin kardiá mu ti svisméni,
tin óra aftí pu fevgis ki ise eftichisméni;
Ta lógia su péftun san fílla sto chóma,
den écho pia sképsi, psíchi ute sóma.
Ke móno i kardiá mu pulí lavoméno
mu léi pos zo ti stigmí pu petheno.
|