Ανοίγω τηλεόραση μα δεν κοιτάζω
και πάλι μες στις σκέψεις μου βουλιάζω
ξαπλώνω στο κρεβάτι μου μα δεν κοιμάμαι
εσένα μόνο σκέφτομαι και σε θυμάμαι
Ραγισμένο γυαλί
νιώθω να ‘μαι απόψε για σένα
που μου λείπεις πολύ
κι όλα γύρω μου είναι θλιμμένα
Ραγισμένο γυαλί
έτσι νιώθω γι’ αυτό και πονάω
η ζωή μου θολή
και δεν έχω εγώ πού να πάω
Ανοίγω το ραδιόφωνο ν’ ακούσω κάτι
στη νύχτα μόνος χάνομαι, δεν κλείνω μάτι
δε βγαίνω απ’ το σπίτι μου και μέσα μένω
μου λείπει η ανάσα σου κι εγώ πεθαίνω
Ραγισμένο γυαλί
νιώθω να ‘μαι απόψε για σένα
που μου λείπεις πολύ
κι όλα γύρω μου είναι θλιμμένα
Ραγισμένο γυαλί
έτσι νιώθω γι’ αυτό και πονάω
η ζωή μου θολή
και δεν έχω εγώ πού να πάω
|
Anigo tileórasi ma den kitázo
ke páli mes stis sképsis mu vuliázo
ksaplóno sto kreváti mu ma den kimáme
eséna móno skéftome ke se thimáme
Ragisméno gialí
niótho na ‘me apópse gia séna
pu mu lipis polí
ki óla giro mu ine thlimména
Ragisméno gialí
étsi niótho gi’ aftó ke ponáo
i zoí mu tholí
ke den écho egó pu na páo
Anigo to radiófono n’ akuso káti
sti níchta mónos chánome, den klino máti
de vgeno ap’ to spíti mu ke mésa méno
mu lipi i anása su ki egó petheno
Ragisméno gialí
niótho na ‘me apópse gia séna
pu mu lipis polí
ki óla giro mu ine thlimména
Ragisméno gialí
étsi niótho gi’ aftó ke ponáo
i zoí mu tholí
ke den écho egó pu na páo
|