Σκοτάδι πριν απ’ το σκοτάδι
Κέρινα πρόσωπα, εκμαγεία
άδεια τα σώματα μας, κάδοι
Νωρίς μας τέλειωσε η μαγεία
Ασχήμια πάνω στην ασχήμια
Πρώην αγάπη που ασχημαίνει
Αγρίμια μέσα μας αγρίμια
Φοβάμαι είμαστε δυο ξένοι
Κάθε δεύτερη σκέψη
Φέρνει πρώτη μια θλίψη
Πόσο σ’ είχα πιστέψει
Και πολύ μου ‘χεις λείψει
άλλο τι να ικετέψει
μια ζωή πριν εκλείψει
Κουρέλια μέσα στα κουρέλια
Και στις ζωές μας μπάζει κρύο
Εμείς που τρέχαμε τα γέλια
Στο ράλι τώρα των δακρύων
|
Skotádi prin ap’ to skotádi
Kérina prósopa, ekmagia
ádia ta sómata mas, kádi
Norís mas téliose i magia
Aschímia páno stin aschímia
Próin agápi pu aschimeni
Agrímia mésa mas agrímia
Fováme imaste dio kséni
Káthe defteri sképsi
Férni próti mia thlípsi
Póso s’ icha pistépsi
Ke polí mu ‘chis lipsi
állo ti na iketépsi
mia zoí prin eklipsi
Kurélia mésa sta kurélia
Ke stis zoés mas bázi krío
Emis pu tréchame ta gélia
Sto ráli tóra ton dakríon
|