Μ’ ένα μπλουζ συντροφιά ξημερώθηκα πάλι
κι η αιτία είσαι πάντα εσύ
που με βρίσκει η αυγή να `χω κάνει κεφάλι
με το κλάμα του Μισισιπή
Κι όλο λέω θα ξεφύγω
λίγο ακόμα θέλω μόνο ακόμα λίγο
δεν μπορώ να ησυχάσω
κάτι πρέπει να κάνω τη ζωή μου ν’ αλλάξω
Αχ βρε Ρίνα Κατερίνα
η φυγή σου φωτιά η θύμηση σου λεπίδα
που με κόβει δυο κομμάτια
τέσσερα, δεκατέσσερα
αχ βρε Ρίνα
Κατερίνα
Με τα μάτια κλειστά να ησυχάσω παλεύω
κι από κάτω απ τα βλέφαρα εσύ
να μου διώχνεις τον ύπνο που `χει τόση ανάγκη
το μυαλό μου να ξεκουραστεί
Κι η βροχή δυναμώνει
και υγραίνει τη σιωπή που με κυκλώνει
άλλη μια νύχτα φεύγει
και το άυπνο κορμί μου το δικό σου γυρεύει
|
M’ éna bluz sintrofiá ksimeróthika páli
ki i etía ise pánta esí
pu me vríski i avgí na `cho káni kefáli
me to kláma tu Misisipí
Ki ólo léo tha ksefígo
lígo akóma thélo móno akóma lígo
den boró na isicháso
káti prépi na káno ti zoí mu n’ allákso
Ach vre Rína Katerína
i figí su fotiá i thímisi su lepída
pu me kóvi dio kommátia
téssera, dekatéssera
ach vre Rína
Katerína
Me ta mátia klistá na isicháso palevo
ki apó káto ap ta vléfara esí
na mu dióchnis ton ípno pu `chi tósi anágki
to mialó mu na ksekurasti
Ki i vrochí dinamóni
ke igreni ti siopí pu me kiklóni
álli mia níchta fevgi
ke to áipno kormí mu to dikó su girevi
|