Άκουγα εσένα άκουγα
κάτι σαν αντίο ή παράκουγα
ύστερα είπες κι άλλα αλλά δεν άκουγα.
Μονάχα θυμάμαι καθαρά μια ροζ γραβάτα
άνοιξα την πόρτα, χάραζε.
Τι να βρω να πω να σε συντάραζε
είχα πάει μ’ άλλον μια φορά παλιά
μα ούτε που ρώταγες ποτέ που πήγαινα.
Ροζ γραβάτα φόραγες τότε που με χώραγες
αγκαλιά μου και λαχτάρα ίδια πίναμε τσιγάρα.
Ροζ γραβάτα κι έλιωνα με φιλί θα τέλειωνα
την κουβέντα μας για πάντα
με φιλί θα τα `γραφα όλα ροζ.
Άλλαζε αιώνας άλλαζε
μέσα μου βραχνό σκυλί που αλάλαζε.
Όσα φέρνει ο χρόνος
τα παράλλαζε πάντα η καρδιά
πατώντας σταθερά μου `λεγε αγάπα.
Άνοιξα την πόρτα κι έφυγα
ύστερα από χρόνια λέω πως ξέφυγα.
Λόγια που πληγώναν
δεν πόναγε πια
ήταν απάτη η ομορφιά που κάποτε πλήγωνα.
Ροζ γραβάτα φόραγες τότε που με χώραγες
αγκαλιά μου και λαχτάρα ίδια πίναμε τσιγάρα.
Ροζ γραβάτα κι έλιωνα με φιλί θα τέλειωνα
την κουβέντα μας για πάντα
με φιλί θα τα `γραφα όλα ροζ.
|
Άkuga eséna ákuga
káti san antío í parákuga
ístera ipes ki álla allá den ákuga.
Monácha thimáme kathará mia roz graváta
ániksa tin pórta, cháraze.
Ti na vro na po na se sintáraze
icha pái m’ állon mia forá paliá
ma ute pu rótages poté pu pígena.
Roz graváta fórages tóte pu me chórages
agkaliá mu ke lachtára ídia píname tsigára.
Roz graváta ki éliona me filí tha téliona
tin kuvénta mas gia pánta
me filí tha ta `grafa óla roz.
Άllaze eónas állaze
mésa mu vrachnó skilí pu alálaze.
Όsa férni o chrónos
ta parállaze pánta i kardiá
patóntas statherá mu `lege agápa.
Άniksa tin pórta ki éfiga
ístera apó chrónia léo pos kséfiga.
Lógia pu pligónan
den pónage pia
ítan apáti i omorfiá pu kápote plígona.
Roz graváta fórages tóte pu me chórages
agkaliá mu ke lachtára ídia píname tsigára.
Roz graváta ki éliona me filí tha téliona
tin kuvénta mas gia pánta
me filí tha ta `grafa óla roz.
|