|
Θα σου χτυπήσω το κουδούνι τρεις φορές,
θα περιμένω στα σκαλιά μ’ ένα μπουκάλι.
Έτσι κι αλλιώς μας έχει μάθει η γειτονιά
κι ειρωνικά κουνάνε όλοι το κεφάλι.
Κι αν με διώχνεις, σου το λέω: Σ’ αγαπάω
και δεν έχω μες στη νύχτα πού να πάω.
Μπρος στην πόρτα σου θα στρώσω και θα κοιμηθώ.
“Ρε γαμώτο”, σου φωνάζω, “σ’ αγαπώ”.
Θα ζωγραφίσω όλους τους τοίχους με καρδιές
και θα κορνάρω ρυθμικά να σε ξυπνήσω.
Πήρα εξαιτίας σου ανάποδες στροφές,
και όταν φτάσω μέχρι εδώ, δεν κάνω πίσω.
Κι αν με διώχνεις, σου το λέω: Σ’ αγαπάω
και δεν έχω μες στη νύχτα πού να πάω.
Μπρος στην πόρτα σου θα στρώσω και θα κοιμηθώ.
“Ρε γαμώτο”, σου φωνάζω, “σ’ αγαπώ”.
|
Tha su chtipíso to kuduni tris forés,
tha periméno sta skaliá m’ éna bukáli.
Έtsi ki alliós mas échi máthi i gitoniá
ki ironiká kunáne óli to kefáli.
Ki an me dióchnis, su to léo: S’ agapáo
ke den écho mes sti níchta pu na páo.
Bros stin pórta su tha stróso ke tha kimithó.
“Re gamóto”, su fonázo, “s’ agapó”.
Tha zografíso ólus tus tichus me kardiés
ke tha kornáro rithmiká na se ksipníso.
Píra eksetías su anápodes strofés,
ke ótan ftáso méchri edó, den káno píso.
Ki an me dióchnis, su to léo: S’ agapáo
ke den écho mes sti níchta pu na páo.
Bros stin pórta su tha stróso ke tha kimithó.
“Re gamóto”, su fonázo, “s’ agapó”.
|
