Ζήσαμε μαζί για λίγο καιρό
μια αγάπη ανάλαφρη σαν φτερό
δε σου έγραψα ποτέ έρωτά μου παιδικέ
κι όμως ξέρω πως μακριά σου πια δεν μπορώ
Σ’ αγαπώ πάλι ξύπνησαν ξανά
χρόνια παιδικά μέσα στην καρδιά
σ’ αγαπώ πάλι στα χέρια σου τα δυο
ας ήταν δυνατό πάλι να ριχτώ
ότι κι αν γίνει σ’ αγαπώ
Σε συνάντησα ξανά στη ζωή
σ’ ένα δρόμο μια τυχαία στιγμή
μου’πες μόνο γεια χαρά
κι ένιωσα στα ξαφνικά
ότι όλα μου τα χρόνια μου λείπεις εσύ
Σ’ αγαπώ πάλι ξύπνησαν ξανά
χρόνια παιδικά μέσα στην καρδιά
σ’ αγαπώ πάλι στα χέρια σου τα δυο
ας ήταν δυνατό πάλι να ριχτώ
ότι κι αν γίνει σ’ αγαπώ
Μες στης ζωής μου τον ουρανό
η αγάπη σου ήρθε όμοια σαν τον κεραυνό
|
Zísame mazí gia lígo keró
mia agápi análafri san fteró
de su égrapsa poté érotá mu pediké
ki ómos kséro pos makriá su pia den boró
S’ agapó páli ksípnisan ksaná
chrónia pediká mésa stin kardiá
s’ agapó páli sta chéria su ta dio
as ítan dinató páli na richtó
óti ki an gini s’ agapó
Se sinántisa ksaná sti zoí
s’ éna drómo mia tichea stigmí
mu’pes móno gia chará
ki éniosa sta ksafniká
óti óla mu ta chrónia mu lipis esí
S’ agapó páli ksípnisan ksaná
chrónia pediká mésa stin kardiá
s’ agapó páli sta chéria su ta dio
as ítan dinató páli na richtó
óti ki an gini s’ agapó
Mes stis zoís mu ton uranó
i agápi su írthe ómia san ton keravnó
|