Μη μου ζητάς να σε κρίνω,
δικαστής σου να γίνω δεν μπορώ,
σ’ αγαπώ.
Στις αμαρτίες σου πάσο
κάνω να μη σε χάσω
και πεθάνω κι εγώ.
Μη, μη με σκορπίζεις στο χώμα,
μου στεγνώνεις το στόμα
και με κόβεις στα δυο.
Δώσ’ μου τις τύψεις σου τώρα
και μαζί μου προχώρα,
όλα σ’ τα συγχωρώ.
Σ’ ακολουθώ,
μέχρι την κόλαση κι αν πας.
Κι αν κάποιες νύχτες με ξεχνάς,
μου φτάνει που ξαναγυρνάς
και το πρωί δε μου μιλάς.
Μη μου ζητάς εξηγήσεις,
την καρδιά σου ν’ αφήσεις
για να δει καθαρά.
Τις αμαρτίες σου σβήσε,
την παρένθεση κλείσε,
όλα είναι απλά.
Μη, μη με σκορπίζεις στο χώμα,
μου στεγνώνεις το στόμα
και με κόβεις στα δύο.
Δώσ’ μου τις τύψεις σου τώρα
και μαζί μου προχώρα
όλα σ’ τα συγχωρώ.
Σ’ ακολουθώ,
μέχρι την κόλαση κι αν πας.
Κι αν κάποιες νύχτες με ξεχνάς,
μου φτάνει που ξαναγυρνάς
και το πρωί δε μου μιλάς.
|
Mi mu zitás na se kríno,
dikastís su na gino den boró,
s’ agapó.
Stis amartíes su páso
káno na mi se cháso
ke petháno ki egó.
Mi, mi me skorpízis sto chóma,
mu stegnónis to stóma
ke me kóvis sta dio.
Dós’ mu tis típsis su tóra
ke mazí mu prochóra,
óla s’ ta sigchoró.
S’ akoluthó,
méchri tin kólasi ki an pas.
Ki an kápies níchtes me ksechnás,
mu ftáni pu ksanagirnás
ke to pri de mu milás.
Mi mu zitás eksigísis,
tin kardiá su n’ afísis
gia na di kathará.
Tis amartíes su svíse,
tin parénthesi klise,
óla ine aplá.
Mi, mi me skorpízis sto chóma,
mu stegnónis to stóma
ke me kóvis sta dío.
Dós’ mu tis típsis su tóra
ke mazí mu prochóra
óla s’ ta sigchoró.
S’ akoluthó,
méchri tin kólasi ki an pas.
Ki an kápies níchtes me ksechnás,
mu ftáni pu ksanagirnás
ke to pri de mu milás.
|