Μαζί μου παίζεις και γελάς μα αιχμάλωτό σου με κρατάς,
δεν είναι εύκολο να φύγω, ξανά σ’ εσένα καταλήγω,
κι αν κάθε ώρα με πονάς θα είμαι εκεί όταν ξυπνάς,
για να με δεις με άλλο μάτι και μια καρδιά γεμάτη αγάπη.
Σ’ ακολουθώ και ας χαθώ
και που με πας δε σε ρωτώ,
σ’ ακολουθώ κι αν τρελαθώ
τότε τρελά θα σ’ αγαπώ.
Τα όνειρά μου τα χαλάς, σ’ αφήνω να με ξεγελάς,
και κάνω πως δε βλέπω δίπλα και κρύβω μέσα μου την πίκρα,
μα προτιμώ να είμαι εδώ και να παλεύω όσο μπορώ
για να με δεις με άλλο μάτι και μια καρδιά γεμάτη αγάπη.
Σ’ ακολουθώ και ας χαθώ
και που με πας δε σε ρωτώ,
σ’ ακολουθώ κι αν τρελαθώ
τότε τρελά θα σ’ αγαπώ.
|
Mazí mu pezis ke gelás ma echmálotó su me kratás,
den ine efkolo na fígo, ksaná s’ eséna katalígo,
ki an káthe óra me ponás tha ime eki ótan ksipnás,
gia na me dis me állo máti ke mia kardiá gemáti agápi.
S’ akoluthó ke as chathó
ke pu me pas de se rotó,
s’ akoluthó ki an trelathó
tóte trelá tha s’ agapó.
Ta ónirá mu ta chalás, s’ afíno na me ksegelás,
ke káno pos de vlépo dípla ke krívo mésa mu tin píkra,
ma protimó na ime edó ke na palevo óso boró
gia na me dis me állo máti ke mia kardiá gemáti agápi.
S’ akoluthó ke as chathó
ke pu me pas de se rotó,
s’ akoluthó ki an trelathó
tóte trelá tha s’ agapó.
|