Σ’ ένα τρένο με το Χάρο οδηγό
επιβάτες ένας πλούσιος κι εγώ,
πρώτη θέση εταξίδευε αυτός
και στην τρίτη εγώ που ήμουνα φτωχός,
και στην τρίτη εγώ που ήμουνα φτωχός.
Πρώτη θέση ή στην τρίτη ταξιδεύεις,
έρχεσαι, βλέπεις, βασανίζεσαι και φεύγεις.
Διασχίζαμε παρέα τη ζωή
και του κάναν τεμενά βράδυ πρωί,
και σ’ εμένα του ταλαίπωρου, παντού,
τα μαρτύρια μου κάναν του Χριστού.
Πρώτη θέση ή στην τρίτη ταξιδεύεις,
έρχεσαι, βλέπεις, βασανίζεσαι και φεύγεις.
Κι έτσι φτάσαμε στο τέρμα της ζωής
και μας βάλανε βαθειά στη μαύρη γης,
πλάι πλάι και τους δυο σε μια γωνιά
διακρίσεις δεν υπάρχουν τώρα πια,
διακρίσεις δεν υπάρχουν τώρα πια.
Πρώτη θέση ή στην τρίτη ταξιδεύεις,
έρχεσαι, βλέπεις, βασανίζεσαι και φεύγεις.
|
S’ éna tréno me to Cháro odigó
epivátes énas plusios ki egó,
próti thési etaksídeve aftós
ke stin tríti egó pu ímuna ftochós,
ke stin tríti egó pu ímuna ftochós.
Próti thési í stin tríti taksidevis,
érchese, vlépis, vasanízese ke fevgis.
Diaschízame paréa ti zoí
ke tu kánan temená vrádi pri,
ke s’ eména tu taleporu, pantu,
ta martíria mu kánan tu Christu.
Próti thési í stin tríti taksidevis,
érchese, vlépis, vasanízese ke fevgis.
Ki étsi ftásame sto térma tis zoís
ke mas válane vathiá sti mavri gis,
plái plái ke tus dio se mia goniá
diakrísis den ipárchun tóra pia,
diakrísis den ipárchun tóra pia.
Próti thési í stin tríti taksidevis,
érchese, vlépis, vasanízese ke fevgis.
|