Σ’ ευχαριστώ,
εσύ μου είπες την αλήθεια
του έρωτα τα μυστικά,
μου άλλαξες κάθε συνήθεια.
Σ’ ευχαριστώ,
εσύ μου έδωσες βοήθεια
να μη πνιγώ στη μοναξιά,
μου γέμισες τα άδεια ξενύχτια.
Μα ποτέ δε μου είπες πως θα ‘ρθει μια μέρα
που θα πω στον πικρό χωρισμό καλημέρα,
σ’ ευχαριστώ, σ’ ευχαριστώ.
Εσύ θα ξεχάσεις, μόνο εσύ
μ’ ένα αντίο, μιαν ευχή
δεν τελειώνει μια ζωή, αγάπη μου.
Σ’ ευχαριστώ,
εσύ με πήρες απ’ το χέρι
μου χάρισες τον ουρανό
και μου ‘φερες το καλοκαίρι.
Σ’ ευχαριστώ
εσύ με έκανες να νιώσω
να ζήσω κάθε μου λεπτό
τον έρωτα ν’ ανταμώσω.
|
S’ efcharistó,
esí mu ipes tin alíthia
tu érota ta mistiká,
mu állakses káthe siníthia.
S’ efcharistó,
esí mu édoses voíthia
na mi pnigó sti monaksiá,
mu gémises ta ádia kseníchtia.
Ma poté de mu ipes pos tha ‘rthi mia méra
pu tha po ston pikró chorismó kaliméra,
s’ efcharistó, s’ efcharistó.
Esí tha ksechásis, móno esí
m’ éna antío, mian efchí
den telióni mia zoí, agápi mu.
S’ efcharistó,
esí me píres ap’ to chéri
mu chárises ton uranó
ke mu ‘feres to kalokeri.
S’ efcharistó
esí me ékanes na nióso
na zíso káthe mu leptó
ton érota n’ antamóso.
|