Κλεισμένη κι απόψε η πόρτα σου αγάπη
κλεισμένα τα χείλη που στάζαν δροσιά
Κι εκείνα τα μάτια που τα `σκιαζαν δάση
χάθηκαν το βράδυ σαν τα πουλιά
Σαββάτο απόγιομα κλέψαν το λιόγερμα
και θάψαν τ’ αύριο βαριά στη γη
Σαββάτο απόγιομα κλέψαν την Άνοιξη
κι έκλεισαν τον πρώτο φυλακή
Ντυμένος κι απόψε ο ήλιος στα μαύρα
και γέμισε νύχτα και δάκρυ τη Γη
κι εκείνα τα χέρια που παίζαν στην αύρα
τύλιξαν κουβάρι τη χαραυγή
Σαββάτο απόγιομα κλέψαν το λιόγερμα
και θάψαν τ’ αύριο βαριά στη γη
Σαββάτο απόγιομα κλέψαν την Άνοιξη
κι έκλεισαν τον πρώτο φυλακή
|
Klisméni ki apópse i pórta su agápi
klisména ta chili pu stázan drosiá
Ki ekina ta mátia pu ta `skiazan dási
cháthikan to vrádi san ta puliá
Savváto apógioma klépsan to liógerma
ke thápsan t’ avrio variá sti gi
Savváto apógioma klépsan tin Άniksi
ki éklisan ton próto filakí
Ntiménos ki apópse o ílios sta mavra
ke gémise níchta ke dákri ti Gi
ki ekina ta chéria pu pezan stin avra
tíliksan kuvári ti charavgí
Savváto apógioma klépsan to liógerma
ke thápsan t’ avrio variá sti gi
Savváto apógioma klépsan tin Άniksi
ki éklisan ton próto filakí
|