|
Μάνα της η Ηρωδιάδα
Πόρνη και των σαράντα
Η Σαλώμη της σιωπής
Στο παλάτι της βροχής
Μες στα μακριά μαλλιά της
Είχε κρύψει τα όνειρά της
Τα χρυσά της μάτια κλείνει
Και απ’ τον αμφορέα πίνει
Ούτε νιώθει μες στη ζάλη
Αν τον έλεγαν Ιωάννη
Τα εφτά της πέπλα αφήνει
Και δεκάρα πια δε δίνει
Μία μάγισσα αρτίστα
Της το είχε πει στα ίσα
Στου παππού της στις εικόνες
Ήτανε πριν από αιώνες
Όμως είναι η Σαλώμη
Ξέρει δεν υπάρχουν νόμοι
Και χορεύει μες στο τσίρκο
Σε έναν αναμμένο κρίκο
Ούτε νιώθει μες στη ζάλη
Αν τον έλεγαν Ιωάννη
Τα εφτά της πέπλα αφήνει
Και δεκάρα πια δε δίνει
Και την είδα κάποιο βράδυ
Μες στις φλόγες να ανάβει
Η Σαλώμη της σιωπής
Στο παλάτι της βροχής
|
Mána tis i Irodiáda
Pórni ke ton saránta
I Salómi tis siopís
Sto paláti tis vrochís
Mes sta makriá malliá tis
Iche krípsi ta ónirá tis
Ta chrisá tis mátia klini
Ke ap’ ton amforéa píni
Oíte nióthi mes sti záli
An ton élegan Ioánni
Ta eftá tis pépla afíni
Ke dekára pia de díni
Mía mágissa artísta
Tis to iche pi sta ísa
Stu pappu tis stis ikónes
Ήtane prin apó eónes
Όmos ine i Salómi
Kséri den ipárchun nómi
Ke chorevi mes sto tsírko
Se énan anamméno kríko
Oíte nióthi mes sti záli
An ton élegan Ioánni
Ta eftá tis pépla afíni
Ke dekára pia de díni
Ke tin ida kápio vrádi
Mes stis flóges na anávi
I Salómi tis siopís
Sto paláti tis vrochís
|
