Κάθε αυγή που ξημερώνει θα ‘μαι εκεί για να με δεις
και άμα νιώσεις λίγο μόνη, μη με ψάξεις να με βρεις
Θα μαι εκεί να σε χαζεύω και μαζί σου να γελώ
το κορμί σου να γυρεύω τα φιλιά σου να ζητώ
Και σαν αστέρι που θα σβήσει το πρωί
στην αγκαλιά μου έλα απόψε αποκοιμήσου
αυτά τα βράδια τα περνούσαμε μαζί
πως σε κοιτούσα μες στα μάτια για θυμήσου.
Έλα και δώσε μου μονάχα τη δική σου αναπνοή
μέσα στα μάτια σου να ζήσω πριν να έρθει το πρωί
Θα μαι εκεί
|
Káthe avgí pu ksimeróni tha ‘me eki gia na me dis
ke áma niósis lígo móni, mi me psáksis na me vris
Tha me eki na se chazevo ke mazí su na geló
to kormí su na girevo ta filiá su na zitó
Ke san astéri pu tha svísi to pri
stin agkaliá mu éla apópse apokimísu
aftá ta vrádia ta pernusame mazí
pos se kitusa mes sta mátia gia thimísu.
Έla ke dóse mu monácha ti dikí su anapnoí
mésa sta mátia su na zíso prin na érthi to pri
Tha me eki
|