Σαν ήμουνα παιδί
είχα ονειρευτεί
κάποια μέρα να πετάξω
Τον κόσμο να κοιτώ
απ’ τον ουρανό
και τα λάθη του να αλλάξω
Σαν ήμουνα παιδί
φέρθηκε η ζωή
άδικα πολύ σε εμένα
Σου λέω δε θέλω να χαθώ
όμως δεν μπορώ
Θεέ μου το κακό να σταματήσω
Σαν μέσα μου χυθεί
νιώθω πως κι εσύ
νιώθω σαν Θεός και δυνατός για μια στιγμή
Μα ύστερα από λίγο το όνειρο τελειώνει
και το σώμα μου αρχίζει να παγώνει
τρέμω, σβήνει η ζωή σαν φλόγα από κερί
Θεέ μου σου ζήτω συγγνώμη αν τώρα κλαίω
πριν χαθώ όμως πες μου ένα τελευταίο
που ήσουνα το βράδυ εκείνο που ήμουνα παιδί
Σαν ήμουνα παιδί
είχα ονειρευτεί
κάποια μέρα να πετάξω
Σου λέω δε θέλω να χαθώ
όμως δεν μπορώ
Θεέ μου το κακό να σταματήσω
Σαν μέσα μου χυθεί
νιώθω πως κι εσύ
νιώθω σαν Θεός και δυνατός για μια στιγμή
|
San ímuna pedí
icha onirefti
kápia méra na petákso
Ton kósmo na kitó
ap’ ton uranó
ke ta láthi tu na allákso
San ímuna pedí
férthike i zoí
ádika polí se eména
Su léo de thélo na chathó
ómos den boró
Theé mu to kakó na stamatíso
San mésa mu chithi
niótho pos ki esí
niótho san Theós ke dinatós gia mia stigmí
Ma ístera apó lígo to óniro telióni
ke to sóma mu archízi na pagóni
trémo, svíni i zoí san flóga apó kerí
Theé mu su zíto singnómi an tóra kleo
prin chathó ómos pes mu éna telefteo
pu ísuna to vrádi ekino pu ímuna pedí
San ímuna pedí
icha onirefti
kápia méra na petákso
Su léo de thélo na chathó
ómos den boró
Theé mu to kakó na stamatíso
San mésa mu chithi
niótho pos ki esí
niótho san Theós ke dinatós gia mia stigmí
|