Είμαι γύφτισσα, τσιγγάνα,
ξακουστή μες στο ντουνιά
που διαβάζω όλων τη μοίρα
και γνωρίζω και τα μυστικά.
Με τα μάγια ξεμυαλίζω, αμάν, αμάν,
νέους, γέρους και παιδιά
κι όποιος στο σεβντά μου πέσει,
τον μαγεύω στα γερά,
κι όποιος στο σεβντά μου πέσει,
τον μαγεύω στα γερά.
Κάθε νύχτα στο φεγγάρι
ομιλώ και το ρωτώ
και του καθενός τη μοίρα
ξέρω και το μυστικό.
Γιατί μόνο στο φεγγάρι, αμάν, αμάν,
βρίσκω πολλά μυστικά,
της αγάπης το βοτάνι
κι όλα τ’ άλλα μαγικά.
|
Ime giftissa, tsingána,
ksakustí mes sto ntuniá
pu diavázo ólon ti mira
ke gnorízo ke ta mistiká.
Me ta mágia ksemialízo, amán, amán,
néus, gérus ke pediá
ki ópios sto sevntá mu pési,
ton magevo sta gerá,
ki ópios sto sevntá mu pési,
ton magevo sta gerá.
Káthe níchta sto fengári
omiló ke to rotó
ke tu kathenós ti mira
kséro ke to mistikó.
Giatí móno sto fengári, amán, amán,
vrísko pollá mistiká,
tis agápis to votáni
ki óla t’ álla magiká.
|