Σαν με κοιτάς
ηλιοβασίλεμα στα μάτια σου, φωτιά
καίγομαι μέσα στη δική σου τη ματιά
λιώνω σαν φλόγα την αυγή σαν με κοιτάς.
Σαν με κρατάς
είναι τα μπράτσα σου μια θάλασσα πλατιά
που μέσα χάνομαι και πνίγομαι βαθιά
μες στα μαβιά της τα νερά σαν με κρατάς.
Μη μου μιλάς
νιώσε στα στήθη μου τους χτύπους της καρδιάς
μες στην παλάμη μου το ρίγος της νυχτιάς
να μ’ αγαπάς, να μ’ αγαπάς, να μ’ αγαπάς.
Και σ’ αγαπώ
δεν έχω τίποτ’ άλλο, τίποτα να πω
το καλοκαίρι αυτό θα σβήσω, θα χαθώ
άσε με απλά να σ’ αγαπώ, να σ’ αγαπώ.
|
San me kitás
iliovasílema sta mátia su, fotiá
kegome mésa sti dikí su ti matiá
lióno san flóga tin avgí san me kitás.
San me kratás
ine ta brátsa su mia thálassa platiá
pu mésa chánome ke pnígome vathiá
mes sta maviá tis ta nerá san me kratás.
Mi mu milás
nióse sta stíthi mu tus chtípus tis kardiás
mes stin palámi mu to rígos tis nichtiás
na m’ agapás, na m’ agapás, na m’ agapás.
Ke s’ agapó
den écho típot’ állo, típota na po
to kalokeri aftó tha svíso, tha chathó
áse me aplá na s’ agapó, na s’ agapó.
|