|
Θα σου γλιστρήσει από τα χέρια άλλη μια μέρα
θα τις μετράς και θα ‘ναι οι μισές
θα βλέπεις θάλασσα και θα ‘σαι σε μια ξέρα
μόνο τα κύματα θ’ ακούς και τις φωνές.
Κάνει στην άκρη ο καιρός να σε χωρέσει
μια αυταπάτη οι επιλογές
Έχεις αφήσει το ταξίδι σου στη μέση
για το χατίρι σου αλλάζουν οι εποχές.
Κρύβεις ακόμα μια φορά το πρόσωπό σου
μακάρι να ‘τανε τα πάντα αλλιώς
Μακάρι να ‘ταν να περνούσε το δικό σου
νιώθεις χαμένος, αλλά είσαι ζωντανός.
Σαν ναυαγός που ονειρεύεται καράβια
κρατώντας τη φωτιά του ζωντανή
ψάχνεις ακόμα στον ορίζοντα σημάδια
που θα σε φέρουν πάλι πίσω στη ζωή.
Χάνεις αυτό που σου ‘χει τύχει για να ζήσεις
είναι το σήμερα αίμα ζεστό
ένα τσιγάρο σου ‘χει μείνει να καπνίσεις
δεν έχει αλλού, δεν έχει αλλιώς, μόνο εδώ.
|
Tha su glistrísi apó ta chéria álli mia méra
tha tis metrás ke tha ‘ne i misés
tha vlépis thálassa ke tha ‘se se mia kséra
móno ta kímata th’ akus ke tis fonés.
Káni stin ákri o kerós na se chorési
mia aftapáti i epilogés
Έchis afísi to taksídi su sti mési
gia to chatíri su allázun i epochés.
Krívis akóma mia forá to prósopó su
makári na ‘tane ta pánta alliós
Makári na ‘tan na pernuse to dikó su
nióthis chaménos, allá ise zontanós.
San nafagós pu onirevete karávia
kratóntas ti fotiá tu zontaní
psáchnis akóma ston orízonta simádia
pu tha se férun páli píso sti zoí.
Chánis aftó pu su ‘chi tíchi gia na zísis
ine to símera ema zestó
éna tsigáro su ‘chi mini na kapnísis
den échi allu, den échi alliós, móno edó.
|
