|
Βυθίζομαι στο βλέμμα σου
στις σιωπές σου τις ατέλειωτες
Αφήνομαι στο ψέμα σου
και σε ακολουθώ
Ο δρόμος σου και ο δρόμος μου
είναι παράλληλοι σαν δυο γραμμές
κι ο πιο μεγάλος πόνος μου
είναι που σ’ αγαπώ
Τα παράξενά σου μάτια
στο χαμό με οδηγούν
σαν πειρατικά καράβια
πάντα θα με κυνηγούν
και θα με λεηλατούν
Μα έλα που τρελαίνομαι
και σαν τσιγάρο καίγομαι
κι εκεί που λέω να χαθώ
κοντά σου βιάζομαι να `ρθω
Τα βράδια μου σπατάλησα
τις απουσίες σου για να μετρώ
και τη ζωή μου άφησα
στα χέρια σου εγώ
|
Oithízome sto vlémma su
stis siopés su tis atéliotes
Afínome sto pséma su
ke se akoluthó
O drómos su ke o drómos mu
ine parállili san dio grammés
ki o pio megálos pónos mu
ine pu s’ agapó
Ta paráksená su mátia
sto chamó me odigun
san piratiká karávia
pánta tha me kinigun
ke tha me leilatun
Ma éla pu trelenome
ke san tsigáro kegome
ki eki pu léo na chathó
kontá su viázome na `rtho
Ta vrádia mu spatálisa
tis apusíes su gia na metró
ke ti zoí mu áfisa
sta chéria su egó
|
