Σαν πρωινός καφές τα χείλη μου τα καις,
και πίνω τις δικές σου καυτές αναπνοές,
σαν κεραυνός εσύ το σώμα μου χτυπάς,
με σέρνει σαν μαγνήτη στον πόθο της φωτιάς,
Αχ, πόσο σ’ αγαπώ,
αχ, πόσο σ’ αγαπώ,
η αγάπη σου καρδιά μου μ’ έχει κάνει σαν τρελό,
αχ, πόσο σ’ αγαπώ,
αχ, πόσο σ’ αγαπώ,
Σαν πρωινός καφές τα χείλη μου τα καις,
και μπαίνω στο κορμί σου με χάδια κι αγκαλιές,
σε μαγικό χορό ο έρωτας κυλά,
κι ανοίγουν οι καρδιές μας και ο χρόνος σταματά,
Αχ, πόσο σ’ αγαπώ,
αχ, πόσο σ’ αγαπώ,
η αγάπη σου καρδιά μου μ’ έχει κάνει σαν τρελό,
αχ, πόσο σ’ αγαπώ,
αχ, πόσο σ’ αγαπώ,
Αχ, πόσο σ’ αγαπώ,
αχ, πόσο σ’ αγαπώ,
η αγάπη σου καρδιά μου μ’ έχει κάνει σαν τρελό,
αχ, πόσο σ’ αγαπώ,
αχ, πόσο σ’ αγαπώ.
|
San prinós kafés ta chili mu ta kes,
ke píno tis dikés su kaftés anapnoés,
san keravnós esí to sóma mu chtipás,
me sérni san magníti ston pótho tis fotiás,
Ach, póso s’ agapó,
ach, póso s’ agapó,
i agápi su kardiá mu m’ échi káni san treló,
ach, póso s’ agapó,
ach, póso s’ agapó,
San prinós kafés ta chili mu ta kes,
ke beno sto kormí su me chádia ki agkaliés,
se magikó choró o érotas kilá,
ki anigun i kardiés mas ke o chrónos stamatá,
Ach, póso s’ agapó,
ach, póso s’ agapó,
i agápi su kardiá mu m’ échi káni san treló,
ach, póso s’ agapó,
ach, póso s’ agapó,
Ach, póso s’ agapó,
ach, póso s’ agapó,
i agápi su kardiá mu m’ échi káni san treló,
ach, póso s’ agapó,
ach, póso s’ agapó.
|