Πάλι βγαίνει το φεγγάρι
μες στα όνειρά μου
μέσα στην καρδιά μου
μες στη μοναξιά μου
Πάλι η νύχτα μου ζητάει
να με ταξιδέψει
να με παγιδέψει
να με καταστρέψει
Πάλι μες στην ίδια πόλη
ψάχνω στα χαμένα
βράδια μεθυσμένα
για να βρω εσένα
Σαν τα καράβια που γυρνάνε Πειραιά
στην αγκαλιά σου η αγάπη μου γυρίζει
όταν βρισκόμαστε, ονειρευόμαστε
ό, τι τελειώνει απ’ την αρχή
ό, τι τελειώνει απ’ την αρχή
αρχίζει
Κι άμα δεν ξαναβρεθούμε
πάψε να φοβάσαι
στην καρδιά μου θα ‘σαι
να μου το θυμάσαι
Σαν τα καράβια που γυρνάνε Πειραιά
στην αγκαλιά σου η αγάπη μου γυρίζει
όταν βρισκόμαστε, ονειρευόμαστε
ό, τι τελειώνει απ’ την αρχή
ό, τι τελειώνει απ’ την αρχή
αρχίζει
|
Páli vgeni to fengári
mes sta ónirá mu
mésa stin kardiá mu
mes sti monaksiá mu
Páli i níchta mu zitái
na me taksidépsi
na me pagidépsi
na me katastrépsi
Páli mes stin ídia póli
psáchno sta chaména
vrádia methisména
gia na vro eséna
San ta karávia pu girnáne Pireá
stin agkaliá su i agápi mu girízi
ótan vriskómaste, onirevómaste
ó, ti telióni ap’ tin archí
ó, ti telióni ap’ tin archí
archízi
Ki áma den ksanavrethume
pápse na fováse
stin kardiá mu tha ‘se
na mu to thimáse
San ta karávia pu girnáne Pireá
stin agkaliá su i agápi mu girízi
ótan vriskómaste, onirevómaste
ó, ti telióni ap’ tin archí
ó, ti telióni ap’ tin archí
archízi
|