Μες στην ομίχλη του μυαλού, φτηνό μεθύσι
μέσα σε λίμνες αλκοόλ σ’ είδα και χθες,
τη βελουδένια την κουρτίνα μου να σχίζεις
να προσπαθείς στο όνειρό μου να χωθείς
Πέρασες μέσα απ’ τη ζωή σαν ταξιδιώτης
μόλις που πρόλαβες να πάρεις δυο φιλιά,
το πεπρωμένο ξέρω πάντα σημαδεύει
αυτούς που έχουν πιο ευαίσθητη καρδιά
Ήσουν πουλί κι έχεις πετάξει
φτεροκοπάς με την αυγή,
τις αλυσίδες έχεις σπάσει,
τέλος τα πάθη, όλα θα μείνουνε στη γη
Μες στα ποτήρια μας κερνούσες την ψυχή σου
μήπως γλυκάνει η ζωή μας η πικρή
γουλιά γουλιά από χαρά να μας μεθύσεις
λες και ήταν τούτη η βραδιά σου η στερνή..
|
Mes stin omíchli tu mialu, ftinó methísi
mésa se límnes alkoól s’ ida ke chthes,
ti veludénia tin kurtína mu na schízis
na prospathis sto óniró mu na chothis
Pérases mésa ap’ ti zoí san taksidiótis
mólis pu prólaves na páris dio filiá,
to peproméno kséro pánta simadevi
aftus pu échun pio evesthiti kardiá
Ήsun pulí ki échis petáksi
fterokopás me tin avgí,
tis alisídes échis spási,
télos ta páthi, óla tha minune sti gi
Mes sta potíria mas kernuses tin psichí su
mípos glikáni i zoí mas i pikrí
guliá guliá apó chará na mas methísis
les ke ítan tuti i vradiá su i sterní..
|