|
Στα αλλόκοτά σου τα χρώματα στα μαγεμένα σου τ’ αρώματα
Φούντωσα σαν φωτιά πυράκτωσα έλα και σβήσε με μωρό μου
Να πάψω σαν τρελός να φέρομαι κι άσχημα να συμπεριφέρομαι
Σε φίλους, συγγενείς κι αφεντικά πως τα κατάφερες μάγισσά μου
Κι έκανες άνω κάτω τη γαλήνη μου κι αναδημιούργησες την ήσυχη την λίμνη μου
Και μοιάζω με μπεγλέρι μες τα χέρια σου
Μπράβο σου όμορφη κυρά μου
Σαν της λίμνης τα νερά που ένα βότσαλο
σκορπά και τα κάνει άνω κάτω, πιάνω πάτο
Έτσι όλο με σκορπάς την γαλήνη μου χαλάς,
κάν’ τα ότι θες κυρά μου τα νερά μου
Στα βελουτένια σου τα κολλητά τα παντελόνια
Στα μεταξένια σου τα απαλά τα σεντόνια
Στα ονειρεμένα τα ευάερα τα μπαλκόνια
Τρόπο ψάχνω να βρω για να μπουκάρω
Να γίνω το τραγούδι στα χειλάκια σου
Το αεράκι στα κάστανα μαλλάκια σου
Να είμαι αυτός που πίνει απ την πηγούλα σου
Να είσαι η αρχόντισσά μου
Μα εσύ θέλεις μόνο να μ αναστατώνεις, να με αφήνεις και μετά να με φουντώνεις
Απότομα να με ξυπνάς απ το όνειρό μου
Γιατί όλα αυτά ρε μανταμίτσα;
Σαν της λίμνης τα νερά που ένα βότσαλο
σκορπά και τα κάνει άνω κάτω, πιάνω πάτο
Έτσι όλο με σκορπάς την γαλήνη μου χαλάς,
κάν’ τα ότι θες κυρά μου τα νερά μου
Σε, σε, σε, σε σε, σε σέρνομαι ντρέπομαι μα τι να κάνω καίγομαι
Χάνομαι πνίγομαι και συνεχώς ξανοίγομαι
Μα εσύ κουβέντα μικρή ολιγόλογη μαγεύτρα, άκαρδη πέτρα, καστανή μου καρδιοκλέφτρα
Μα που θα πάει θα επιμείνω θα σε μαλακώσω, σαν πηλό θα σε πλάσω καινούργιο σχήμα θα σου δώσω
Θα κοιμάμαι στα σεντόνια σου που θέλω τόσο ως τον ουρανό
και άλλο τόσο θα το χώσω προτού να λιώσω
Stavento…
Stavento…
Stavento…
|
Sta allókotá su ta chrómata sta mageména su t’ arómata
Funtosa san fotiá piráktosa éla ke svíse me moró mu
Na pápso san trelós na férome ki áschima na siberiférome
Se fílus, singenis ki afentiká pos ta katáferes mágissá mu
Ki ékanes áno káto ti galíni mu ki anadimiurgises tin ísichi tin límni mu
Ke miázo me begléri mes ta chéria su
Brávo su ómorfi kirá mu
San tis límnis ta nerá pu éna vótsalo
skorpá ke ta káni áno káto, piáno páto
Έtsi ólo me skorpás tin galíni mu chalás,
kán’ ta óti thes kirá mu ta nerá mu
Sta veluténia su ta kollitá ta pantelónia
Sta metaksénia su ta apalá ta sentónia
Sta onireména ta eváera ta balkónia
Trópo psáchno na vro gia na bukáro
Na gino to tragudi sta chilákia su
To aeráki sta kástana mallákia su
Na ime aftós pu píni ap tin pigula su
Na ise i archóntissá mu
Ma esí thélis móno na m anastatónis, na me afínis ke metá na me funtónis
Apótoma na me ksipnás ap to óniró mu
Giatí óla aftá re mantamítsa;
San tis límnis ta nerá pu éna vótsalo
skorpá ke ta káni áno káto, piáno páto
Έtsi ólo me skorpás tin galíni mu chalás,
kán’ ta óti thes kirá mu ta nerá mu
Se, se, se, se se, se sérnome ntrépome ma ti na káno kegome
Chánome pnígome ke sinechós ksanigome
Ma esí kuvénta mikrí oligólogi mageftra, ákardi pétra, kastaní mu kardiokléftra
Ma pu tha pái tha epimino tha se malakóso, san piló tha se pláso kenurgio schíma tha su dóso
Tha kimáme sta sentónia su pu thélo tóso os ton uranó
ke állo tóso tha to chóso protu na lióso
Stavento…
Stavento…
Stavento…
|
