Έτσι που ήρθες κι έφυγες δε σ’ έμαθα ποτέ
Πίσω απ’ τα δυο σου μάτια πήγες και κρύφτηκες
Σαν τραγουδάκι μου ‘μεινες
που όλο ξεχνάω τους στίχους
Και σε σφυρίζω, σε σφυρίζω
Στα στενά σε μουρμουρίζω
Μες τα λόγια σου βραχνιάζω
Σε μπερδεύω σε φωνάζω
Κι είναι και τώρα όπως και τότε
Όπως τα βράδια που μου λείπεις
Σαν το τσιγάρο που αργοσβήνει
Το άγγιγμα σου που μ’ αφήνει
Πως άρχισες και τέλειωσες
δεν έμαθα ποτέ
Σε μια σταλίτσα γέλιο
πήγες και κρύφτηκες
Σαν τραγουδάκι μου ‘μεινες
που όλο ξεχνάω τους στίχους
|
Έtsi pu írthes ki éfiges de s’ ématha poté
Píso ap’ ta dio su mátia píges ke kríftikes
San tragudáki mu ‘mines
pu ólo ksechnáo tus stíchus
Ke se sfirízo, se sfirízo
Sta stená se murmurízo
Mes ta lógia su vrachniázo
Se berdevo se fonázo
Ki ine ke tóra ópos ke tóte
Όpos ta vrádia pu mu lipis
San to tsigáro pu argosvíni
To ángigma su pu m’ afíni
Pos árchises ke télioses
den ématha poté
Se mia stalítsa gélio
píges ke kríftikes
San tragudáki mu ‘mines
pu ólo ksechnáo tus stíchus
|