|
Κι όμως εσύ Sara
Δε φοβάσαι τα φρούτα του πάθους
Κυλά το δηλητήριο στο σώμα σου, Sara
Κι όπου να `ναι σου χαρίζει τα μαύρα φτερά.
Ντύνεσαι νύχτα ανάλαφρη, Sara
Δεν ξέρω σε ποιους τόπους γυρνάς
Με τέσσερα φεγγάρια στην πλάτη σου, Sara
Τέσσερα γαλήνια ξέφωτα.
Το σκουλήκι της γνώσης ζήλεψε, Sara
Γόνιμη ομορφιά, ζιζάνιο
Φωλιάζει στη χλόη του στέρνου μου, Sara
Και περιμένει τα δώρα απ’ το κυάνιο.
Μπορεί στα φεγγάρια των Σιου, Sara
Μπορεί και στον Σμόλικα,
Κάνει τις πέτρες να σκιρτάνε, Sara
Σπάζοντας τον άγνωστο κώδικα.
|
Ki ómos esí Sara
De fováse ta fruta tu páthus
Kilá to dilitírio sto sóma su, Sara
Ki ópu na `ne su charízi ta mavra fterá.
Ntínese níchta análafri, Sara
Den kséro se pius tópus girnás
Me téssera fengária stin pláti su, Sara
Téssera galínia kséfota.
To skulíki tis gnósis zílepse, Sara
Gónimi omorfiá, zizánio
Foliázi sti chlói tu stérnu mu, Sara
Ke periméni ta dóra ap’ to kiánio.
Bori sta fengária ton Siu, Sara
Bori ke ston Smólika,
Káni tis pétres na skirtáne, Sara
Spázontas ton ágnosto kódika.
|
