Σαράντα μέρες απ’ την ώρα
σαράντα χρόνια απ’ τη στιγμή
που χάθηκες για πάντα
μέσα απ’ τη ζωή μου δίχως το δάκρυ,
δίχως το φιλί.
Δίχως καρδιά, πως να γυρίσω
δίχως αγάπη μοναχή
μες στον αγέρα
τι σκοπό να μουρμουρίσω
η αγάπη μου
ν’ ακούσει και να ‘ρθει.
Σαράντα μέρες απ’ την ώρα
σαράντα χρόνια απ’ τη στιγμή
που τα μαλλιά σου τυλιχθήκαν στο φεγγάρι
και τα φιλιά μας τα ‘δειρε η βροχή.
|
Saránta méres ap’ tin óra
saránta chrónia ap’ ti stigmí
pu cháthikes gia pánta
mésa ap’ ti zoí mu díchos to dákri,
díchos to filí.
Díchos kardiá, pos na giríso
díchos agápi monachí
mes ston agéra
ti skopó na murmuríso
i agápi mu
n’ akusi ke na ‘rthi.
Saránta méres ap’ tin óra
saránta chrónia ap’ ti stigmí
pu ta malliá su tilichthíkan sto fengári
ke ta filiá mas ta ‘dire i vrochí.
|