Είναι λίγος καιρός που το παλεύω
Να μάθω να διαβάζω τους χρησμούς
Με ανοιχτούς λογαριασμούς
Μια και καλή να ξεμπερδεύω
Θα κάψω τα παλιά μου τα βιβλία
Κι όλους τους φίλους θα ξεγράψω
Τραγούδι δε θα ξαναγράψω
Για μια παλιά φωτογραφία
Σβήνω τα ίχνη χάνομαι
Σβήνω τα ίχνη
Όσο κι αν θέλω να θυμάμαι
Ότι μ’ αγάπησε ξεχνάω
Κι ότι με πόνεσε αγαπάω
Ο πόνος δείχνει ότι ζω
Δρόμοι ανοίγονται εντός μου
Τώρα η σιωπή δε με τρομάζει
Κι ο κόσμος μια φωτοτυπία
Κάποιον θα βρειτε να μου μοιάζει
|
Ine lígos kerós pu to palevo
Na mátho na diavázo tus chrismus
Me anichtus logariasmus
Mia ke kalí na kseberdevo
Tha kápso ta paliá mu ta vivlía
Ki ólus tus fílus tha ksegrápso
Tragudi de tha ksanagrápso
Gia mia paliá fotografía
Svíno ta íchni chánome
Svíno ta íchni
Όso ki an thélo na thimáme
Όti m’ agápise ksechnáo
Ki óti me pónese agapáo
O pónos dichni óti zo
Drómi anigonte entós mu
Tóra i siopí de me tromázi
Ki o kósmos mia fototipía
Kápion tha vrite na mu miázi
|