Μες στις νύχτες γυρνάω τη μορφή σου ζητάω
τη ζωή μου σκορπάω δε ρωτάω που πάω
Το μυαλό μου ζαλίζω και μονάχος λυγίζω
ψάχνω εσένα αγάπη και στο δάκρυ ξεσπάω
Σβήστα όλα το ξέρω φταίω
σβήστα όλα συγγνώμη λέω
σβήστα όλα για σένα κλαίω
τη ζωή μου χάνω έλα πριν πεθάνω
Όσα έχεις αγγίξει μ’ έχουν τώρα τυλίξει
σαν αόρατα χέρια σαν μαχαίρια κρυμμένα
ραγισμένα τα μάτια η καρδιά μου κομμάτια
πού πηγαίνω δεν ξέρω υποφέρω για σένα
Σβήστα όλα το ξέρω φταίω
σβήστα όλα συγγνώμη λέω
σβήστα όλα για σένα κλαίω
τη ζωή μου χάνω έλα πριν πεθάνω
|
Mes stis níchtes girnáo ti morfí su zitáo
ti zoí mu skorpáo de rotáo pu páo
To mialó mu zalízo ke monáchos ligizo
psáchno eséna agápi ke sto dákri ksespáo
Svísta óla to kséro fteo
svísta óla singnómi léo
svísta óla gia séna kleo
ti zoí mu cháno éla prin petháno
Όsa échis angiksi m’ échun tóra tilíksi
san aórata chéria san macheria krimména
ragisména ta mátia i kardiá mu kommátia
pu pigeno den kséro ipoféro gia séna
Svísta óla to kséro fteo
svísta óla singnómi léo
svísta óla gia séna kleo
ti zoí mu cháno éla prin petháno
|