Σε βρίσκω στις επιγραφές
Στους τίτλους των εφημερίδων
Σ’ ένα φωτάκι μυστικό
Σε κήπους μαγικούς των εσπερίδων
Στων τοίχων τα συνθήματα
Στα πάρκα και στις αδειανές πλατείες
Σ’ ανάγλυφα ομοιώματα, τρελές τοιχογραφίες.
Σε βρίσκω μες την ερημιά του κόσμου
Σε βρίσκω στο αδύνατο της τρέλας μου το φως
Στις ώρες τις ατέλειωτες σε βρίσκω
Μα πουθενά δεν είσαι δυστυχώς .
Σε βρίσκω στις αισθήσεις μου
Μέσα στα πρωινά λεωφορεία
Σε μια κίνηση απλή
Σε κάποια παιδική μου απορία
Στων στίχων τα νοήματα
Μες τα τρελά όνειρα μου κάθε βράδυ
Στις κλονισμένες μου επαφές
Στ’ απόλυτο σκοτάδι.
|
Se vrísko stis epigrafés
Stus títlus ton efimerídon
S’ éna fotáki mistikó
Se kípus magikus ton esperídon
Ston tichon ta sinthímata
Sta párka ke stis adianés platies
S’ anáglifa omiómata, trelés tichografíes.
Se vrísko mes tin erimiá tu kósmu
Se vrísko sto adínato tis trélas mu to fos
Stis óres tis atéliotes se vrísko
Ma puthená den ise distichós .
Se vrísko stis esthísis mu
Mésa sta priná leoforia
Se mia kínisi aplí
Se kápia pedikí mu aporía
Ston stíchon ta noímata
Mes ta trelá ónira mu káthe vrádi
Stis klonisménes mu epafés
St’ apólito skotádi.
|