|
Νόμιζα πως πια είχα χαθεί,
στο σκοτεινό μονοπάτι.
Mου ‘δειξες πως να πιστέψω ξανά,
ο παράδεισος πως υπάρχει.
Ήμουν στη λύπη αδερφός,
μα στη χαρά ένας ξένος,
μου ‘δειξες όρθιος πως να σταθώ,
ν’ αρχίσω πάλι απ’ το τέλος.
Σε ερωτεύομαι
κι εσύ αθόρυβα,
μπαίνεις μέσα στον ύπνο μου
και μου φέρνεις τα όνειρα!
Σε ερωτεύομαι
γίνομαι στάχτη σου
και γεννιέμαι ξανά παιδί,
μέσα από την αγάπη σου…
Ήμουν στ’ ανοιχτά ναυαγός.
Ξύπνησα πάνω στην άμμο
και σαν λουλούδι που γέρνει στο φως,
γέρνω στον ώμο σου επάνω.
Μέσ’ απ’ τα φύλλα ο ουρανός,
ο ουρανός που εσύ κρατάς,
στον κόσμο αυτό που γκρεμίζει ο καιρός
κι αυτόν που χτίζει ο έρωτας.
Σε ερωτεύομαι
κι εσύ αθόρυβα,
μπαίνεις μέσα στον ύπνο μου
και μου φέρνεις τα όνειρα!
Σε ερωτεύομαι
γίνομαι στάχτη σου
και γεννιέμαι ξανά παιδί,
μέσα από την αγάπη σου…
|
Nómiza pos pia icha chathi,
sto skotinó monopáti.
Mu ‘dikses pos na pistépso ksaná,
o parádisos pos ipárchi.
Ήmun sti lípi aderfós,
ma sti chará énas ksénos,
mu ‘dikses órthios pos na stathó,
n’ archíso páli ap’ to télos.
Se erotevome
ki esí athóriva,
benis mésa ston ípno mu
ke mu férnis ta ónira!
Se erotevome
ginome stáchti su
ke genniéme ksaná pedí,
mésa apó tin agápi su…
Ήmun st’ anichtá nafagós.
Ksípnisa páno stin ámmo
ke san luludi pu gérni sto fos,
gérno ston ómo su epáno.
Més’ ap’ ta fílla o uranós,
o uranós pu esí kratás,
ston kósmo aftó pu gkremízi o kerós
ki aftón pu chtízi o érotas.
Se erotevome
ki esí athóriva,
benis mésa ston ípno mu
ke mu férnis ta ónira!
Se erotevome
ginome stáchti su
ke genniéme ksaná pedí,
mésa apó tin agápi su…
|
