|
Σε κλαίει λαός
Σε κλαίει λαός πάντα χλωρό
Να σειέται το χορτάρι
Στον τόπο που σε πλάγιασε
Το βόλι, ω παλικάρι
Πανάλαφρος ο ύπνος σου
Τ’ Απρίλη τα πουλιά
Σαν του σπιτιού σου να τ’ ακούς
Λογάκια και φιλιά
Και να σου φτάνουν του Χειμώνα οι καταρράχτες
Σαν τουφεκιού αστραπόβροντα και σαν πολεμοκράχτες
Πλατειά του ονείρου μας η γη
Κι απόμακρη και γέρνεις
Εκεί και σβεις γοργά ιερή στιγμή
Σαν πιο πλατειά
Την δείχνεις και τη φέρνεις
Σαν πιο κοντά
|
Se klei laós
Se klei laós pánta chloró
Na siéte to chortári
Ston tópo pu se plágiase
To vóli, o palikári
Panálafros o ípnos su
T’ Apríli ta puliá
San tu spitiu su na t’ akus
Logákia ke filiá
Ke na su ftánun tu Chimóna i katarráchtes
San tufekiu astrapóvronta ke san polemokráchtes
Platiá tu oniru mas i gi
Ki apómakri ke gérnis
Eki ke svis gorgá ierí stigmí
San pio platiá
Tin dichnis ke ti férnis
San pio kontá
|
