Πέρασα χρόνια στη δουλειά
στης θάλασσας την αγκαλιά
κι ονειρευόμουν την στιγμή που θα γυρίσω
του λιμανιού το μώλο να αντικρίσω…
Με κάποιο κύμα που περνά
σου στέλνω “καλημέρα”
θα φτάσουμε στον Πειραιά
πρωί πρωί Δευτέρα.
Φουστάνι βάλε γιορτινό
και κάτασπρο μαντίλι
να ‘χεις το βλέμμα φωτεινό
και να γελούν τα χείλη.
Λίγοι οι μήνες στη στεριά
γιατί ειν’ η θάλασσα γλυκιά
ξανά θα πούμε δυο κουβέντες στο σκοτάδι,
πικρό φιλί στου χωρισμού το βράδυ.
|
Pérasa chrónia sti duliá
stis thálassas tin agkaliá
ki onirevómun tin stigmí pu tha giríso
tu limaniu to mólo na antikríso…
Me kápio kíma pu perná
su stélno “kaliméra”
tha ftásume ston Pireá
pri pri Deftéra.
Fustáni vále giortinó
ke kátaspro mantíli
na ‘chis to vlémma fotinó
ke na gelun ta chili.
Lígi i mínes sti steriá
giatí in’ i thálassa glikiá
ksaná tha pume dio kuvéntes sto skotádi,
pikró filí stu chorismu to vrádi.
|