|
Τα `χουμε πει κα ξαναπεί
Δεν έχει μείνει τίποτ’ άλλο
Δεν αμφιβάλλω
Ανάμεσά μας η σιωπή
Έχει σηκώσει ένα τείχος
Κι ούτ’ ένας ήχος
Άσ’ τα να πάνε
Δε βγάζει πουθενά
Με πολεμάνε
Οι ανασφάλειες ξανά
Σε παρακαλώ, πες μου να φύγω
Πες μου να πάω στο καλό
Ν’ αλλάξω γη και ουρανό
Σε παρακαλώ, δίωξε με λίγο
Δεν το χωράει το μυαλό
Πώς δεν ανήκω πια εδώ
Ούτε λεπτό
Τα `χουμε πει και ξαναπεί
Δεν έχει νόημα κανένα
Εγώ μ’ εσένα
Έχουν οι γέφυρες κοπεί
Κι ένας γκρεμός ανάμεσα μας
|
Ta `chume pi ka ksanapi
Den échi mini típot’ állo
Den amfivállo
Anámesá mas i siopí
Έchi sikósi éna tichos
Ki ut’ énas íchos
Άs’ ta na páne
De vgázi puthená
Me polemáne
I anasfálies ksaná
Se parakaló, pes mu na fígo
Pes mu na páo sto kaló
N’ allákso gi ke uranó
Se parakaló, díokse me lígo
Den to chorái to mialó
Pós den aníko pia edó
Oíte leptó
Ta `chume pi ke ksanapi
Den échi nóima kanéna
Egó m’ eséna
Έchun i géfires kopi
Ki énas gkremós anámesa mas
|
