Ρούχα μαζεύεις με δυο δάκρια στα μάτια
πέντ’ έξι πράγματα σ’ ένα κουτί παλιό
δύσκολα πέρασες τα τελευταία βράδια
κάτω στο πάτωμα κοιμόσουν μη σε δω
Έβγαλες μέσα απ’ την ψυχή σου απωθημένα
Έχει καιρό που κάτι θέλεις να μου πεις
μα το κλειδί μόλις το έβαζα στην πόρτα
πάντα κρυβόσουνστα μάτια μη με δεις
Ξένοι μες στο ίδιο σπίτι
σε παράλληλη οδό
θύμησέ μου τι μας λείπει
που χαθήκαμε κι οι δυο
Δε μπορεί κάτι μας φταίει
λες να φταίω μόνο εγώ
πες μου το πρωί που θα ‘ρθω
που να πω το σ’ αγαπώ
άτι πράγματα στην άκρη ξεχασμένα
όταν φύγω να τ’ ανοίξεις να τα δεις
κρύβουνε μέσα τη ζωή μου, τη ζωή σου
μια συγγνώμη, λίγη αγάπη θα τη βρεις
Έβγαλες μέσα απ’ την ψυχή σου απωθημένα
Έχει καιρό που κάτι θέλεις να μου πεις
μα το κλειδί μόλις το έβαζα στην πόρτα
πάντα κρυβόσουνστα μάτια μη με δεις
|
Rucha mazevis me dio dákria sta mátia
pént’ éksi prágmata s’ éna kutí palió
dískola pérases ta teleftea vrádia
káto sto pátoma kimósun mi se do
Έvgales mésa ap’ tin psichí su apothiména
Έchi keró pu káti thélis na mu pis
ma to klidí mólis to évaza stin pórta
pánta krivósunsta mátia mi me dis
Kséni mes sto ídio spíti
se parállili odó
thímisé mu ti mas lipi
pu chathíkame ki i dio
De bori káti mas ftei
les na fteo móno egó
pes mu to pri pu tha ‘rtho
pu na po to s’ agapó
áti prágmata stin ákri ksechasména
ótan fígo na t’ aniksis na ta dis
krívune mésa ti zoí mu, ti zoí su
mia singnómi, lígi agápi tha ti vris
Έvgales mésa ap’ tin psichí su apothiména
Έchi keró pu káti thélis na mu pis
ma to klidí mólis to évaza stin pórta
pánta krivósunsta mátia mi me dis
|