Όποιον δρόμο κι αν διαλέξω το σκοτάδι ή τη φωτιά
με το χρόνο θα παλέψω και θα φύγω μακριά
Από τ’ αστέρια τώρα πέφτω στο κενό
αυτά που ζήσαμε ποτέ μου δεν ξεχνώ
Μα εγώ γυρίζω σελίδα κι όσα ήταν γραμμένα
τα κρατάω για μένα
Καμία ελπίδα τώρα πια για σένα
μέσα σ’ ένα βλέμμα είδα όλο το ψέμα
Όποιον δρόμο κι αν διαλέξω οδηγεί στο πουθενά
Πόσο θέατρο να παίξω για να μη χαθείς ξανά;
Από το παρελθόν μας κλέβω λίγο φως
να με κοιτάς στα μάτια και να ξέρεις πως εγώ…
Γυρίζω σελίδα κι όσα ήταν γραμμένα
τα κρατάω για μένα
Καμία ελπίδα τώρα πια για σένα
μέσα σ’ ένα βλέμμα είδα όλο το ψέμα
|
Όpion drómo ki an dialékso to skotádi í ti fotiá
me to chróno tha palépso ke tha fígo makriá
Apó t’ astéria tóra péfto sto kenó
aftá pu zísame poté mu den ksechnó
Ma egó girízo selída ki ósa ítan gramména
ta kratáo gia ména
Kamía elpída tóra pia gia séna
mésa s’ éna vlémma ida ólo to pséma
Όpion drómo ki an dialékso odigi sto puthená
Póso théatro na pekso gia na mi chathis ksaná;
Apó to parelthón mas klévo lígo fos
na me kitás sta mátia ke na kséris pos egó…
Girízo selída ki ósa ítan gramména
ta kratáo gia ména
Kamía elpída tóra pia gia séna
mésa s’ éna vlémma ida ólo to pséma
|