|
Τα μάτια μου παράπονο
τα χείλη σου κερνάνε
Τα λόγια σου τα ψεύτικα
αγκάθια που τρυπάνε
Μα εγώ μακριά σου ξεψυχώ αστέρι δίχως ουρανό πεθαίνω
Σταγόνα στον ωκεανό μακριά σου δεν μπορώ να ζω
Και λέω
Σε ποιο Θεό
να γονατίσω να του ζητήσω να ‘ρθεις ξανά
Και τώρα πια τι ν’αγαπήσω;
μ’άφησες μόνο στην ερημιά
Το βλέμμα σου το αδιάφορο
λεπίδα που με κόβει
το αντίο σου το άπονο
το όνειρο σκοτώνει
Μα εγώ μακριά σου ξεψυχώ αστέρι δίχως ουρανό πεθαίνω
Σταγόνα στον ωκεανό μακριά σου δεν μπορώ να ζω
Και λέω
Σε ποιο Θεό
να γονατίσω να του ζητήσω να ‘ρθεις ξανά
Και τώρα πια τι ν’αγαπήσω;
μ’άφησες μόνο στην ερημιά
|
Ta mátia mu parápono
ta chili su kernáne
Ta lógia su ta pseftika
agkáthia pu tripáne
Ma egó makriá su ksepsichó astéri díchos uranó petheno
Stagóna ston okeanó makriá su den boró na zo
Ke léo
Se pio Theó
na gonatíso na tu zitíso na ‘rthis ksaná
Ke tóra pia ti n’agapíso;
m’áfises móno stin erimiá
To vlémma su to adiáforo
lepída pu me kóvi
to antío su to ápono
to óniro skotóni
Ma egó makriá su ksepsichó astéri díchos uranó petheno
Stagóna ston okeanó makriá su den boró na zo
Ke léo
Se pio Theó
na gonatíso na tu zitíso na ‘rthis ksaná
Ke tóra pia ti n’agapíso;
m’áfises móno stin erimiá
|
