|
Θέλω να σου πω πόσο σ’ αγαπώ μα δε μου βγαίνει
Μέσα στον άδειο τον καιρό γίναμε ξένοι
Θέλω να σου πω πόσο σ’ αγαπώ μα δε μου βγαίνει
Στην ίδια την πόλη κι οι δυο ξενιτεμένοι
Δε γνωριζόμαστε όταν βρισκόμαστε
Τυχαία κάποιες νύχτες που γυρνάμε
Δε γνωριζόμαστε όταν βρισκόμαστε
Σαν άγνωστοι διαβάτες προσπερνάμε
Εμείς που τόσο αγαπηθήκαμε
Στη μοναξιά χαθήκαμε
Χωρίς ονόματα χωρίς επίθετα
Εμείς που τόσο αγαπηθήκαμε
Πως ξαφνικά βρεθήκαμε
Σε ρεύματα αντίθετα
Σε ρεύματα αντίθετα
Θέλω να σου πω πόσο σ’ αγαπώ μα δε μου βγαίνει
Μοιάζει με πόλη η καρδιά ερειπωμένη
Θέλω να σου πω πως η μοναξιά δεν έχει χρώμα
Αυτή μας χωρίζει κι αυτή μας πονάει ακόμα
Δε γνωριζόμαστε όταν βρισκόμαστε
Τυχαία κάποιες νύχτες που γυρνάμε
Δε γνωριζόμαστε όταν βρισκόμαστε
Σαν άγνωστοι διαβάτες προσπερνάμε
|
Thélo na su po póso s’ agapó ma de mu vgeni
Mésa ston ádio ton keró giname kséni
Thélo na su po póso s’ agapó ma de mu vgeni
Stin ídia tin póli ki i dio kseniteméni
De gnorizómaste ótan vriskómaste
Tichea kápies níchtes pu girnáme
De gnorizómaste ótan vriskómaste
San ágnosti diavátes prospernáme
Emis pu tóso agapithíkame
Sti monaksiá chathíkame
Chorís onómata chorís epítheta
Emis pu tóso agapithíkame
Pos ksafniká vrethíkame
Se revmata antítheta
Se revmata antítheta
Thélo na su po póso s’ agapó ma de mu vgeni
Miázi me póli i kardiá eripoméni
Thélo na su po pos i monaksiá den échi chróma
Aftí mas chorízi ki aftí mas ponái akóma
De gnorizómaste ótan vriskómaste
Tichea kápies níchtes pu girnáme
De gnorizómaste ótan vriskómaste
San ágnosti diavátes prospernáme
|
