Με ξύπνησε η βροχή,
κι η σκέψη μου σε σένα.
Μες στη βαθιά σιωπή,
δεν ζω χωρίς εσένα.
Τα λόγια μου μισά,
μισή και η καρδιά μου.
Με πνίγει η μοναξιά,
δεν σβήνει η φωτιά μου.
Την ώρα που ξυπνώ,
σε θέλω εδώ κοντά μου.
Εσένα να φιλώ,
να βλέπω στα όνειρά μου.
Απόψε θα σε δω,
θα φτάσει αυτή η ώρα.
Υπέρτατο αγαθό,
σε θέλω εδώ και τώρα.
Θέλω να σου το πω,
να σε κοιτώ στα μάτια.
Τι νιώθεις απορώ,
και γίνομαι κομμάτια.
Στη τρέλα μου εσύ.
Εσύ είσαι η ζωή μου.
Η αγάπη μας μπορεί.
Σε θέλω εδώ μαζί μου.
|
Me ksípnise i vrochí,
ki i sképsi mu se séna.
Mes sti vathiá siopí,
den zo chorís eséna.
Ta lógia mu misá,
misí ke i kardiá mu.
Me pnígi i monaksiá,
den svíni i fotiá mu.
Tin óra pu ksipnó,
se thélo edó kontá mu.
Eséna na filó,
na vlépo sta ónirá mu.
Apópse tha se do,
tha ftási aftí i óra.
Ipértato agathó,
se thélo edó ke tóra.
Thélo na su to po,
na se kitó sta mátia.
Ti nióthis aporó,
ke ginome kommátia.
Sti tréla mu esí.
Esí ise i zoí mu.
I agápi mas bori.
Se thélo edó mazí mu.
|