Γυρνά ο καιρός, γυρνά ο καιρός, ο αέρας δυναμώνει
βάζω της μνήμης τα φτερά και βλέπω την οθόνη
στην Πλάκα και στο Σύνταγμα, με φίλους ξεχασμένους
σε μια ταινία εποχής να’ μαστε εσύ κι εγώ.
Πέντε χρόνια μετά το εξήντα οκτώ…
Πού με πας, εικόνα που με πας
Με πονάς, για αγάπη όταν μιλάς
Εικόνα πού με πας…
Έμοιαζε σαν παραίσθηση, έτρεχα μαγεμένος
το χέρι σου στο χέρι μου, Νοέμβρης μεθυσμένος
σαν ψυχεδέλεια τρελή, που παίζει με το ψέμα
φλόγες του πάθους κι έκσταση, αίμα στο σκηνικό
τρέχεις εσύ από κει, κι εγώ από δω…
Πού με πας, εικόνα που με πας
Με πονάς, γι’ αγάπη όταν μιλάς
Εικόνα που με πας…
Γυρνά ο καιρός, γυρνά ο καιρός κι ό,τι με συντροφεύει
μέσα μου ζει αθάνατο κι έτσι θα πορευτώ
Μακριά απ’ τη φθορά που μένει εδώ…
Πού με πας, εικόνα που με πας
Με πονάς, γι’ αγάπη όταν μιλάς
Εικόνα που με πας…
|
Girná o kerós, girná o kerós, o aéras dinamóni
vázo tis mnímis ta fterá ke vlépo tin othóni
stin Pláka ke sto Síntagma, me fílus ksechasménus
se mia tenía epochís na’ maste esí ki egó.
Pénte chrónia metá to eksínta októ…
Pu me pas, ikóna pu me pas
Me ponás, gia agápi ótan milás
Ikóna pu me pas…
Έmiaze san paresthisi, étrecha mageménos
to chéri su sto chéri mu, Noémvris methisménos
san psichedélia trelí, pu pezi me to pséma
flóges tu páthus ki ékstasi, ema sto skinikó
tréchis esí apó ki, ki egó apó do…
Pu me pas, ikóna pu me pas
Me ponás, gi’ agápi ótan milás
Ikóna pu me pas…
Girná o kerós, girná o kerós ki ó,ti me sintrofevi
mésa mu zi athánato ki étsi tha poreftó
Makriá ap’ ti fthorá pu méni edó…
Pu me pas, ikóna pu me pas
Me ponás, gi’ agápi ótan milás
Ikóna pu me pas…
|