Από την ώρα που χωρίσαμε
κλαίει η καρδιά που όλα σβήσανε
κλαίνε οι μέρες και τα βράδια μου
κι εγώ μετράω τα σημάδια μου
Κάθε στιγμή
Κλαίω που όλα τ’ αρνηθήκαμε
και ξένοι στη ζωή βρεθήκαμε
Και λέω εμείς που αγαπιόμαστε
Θεέ μου γιατί να μην βλεπόμαστε
Τώρα γιατί
Σε θέλω γύρισε
Σ’ έχω ανάγκη σε χρειάζομαι
Μακριά σου αγάπη μου
να πονώ καταδικάζομαι
Χωρίς εσένανε
την ζωή δεν την αισθάνομαι
Σε θέλω γύρισε
γύρνα πίσω γιατί χάνομαι
Τώρα που οι πίκρες μ’ αγκαλιάζουνε
σαν εφιάλτες με τρομάζουνε
Του χωρισμού σου τα χτυπήματα
αγριεμένα είναι κύματα
μες στην καρδιά
Τώρα που σ’ έχασα απ’ τον δρόμο μου
δεν τον αντέχω πια τον πόνο μου
Είμαι ένας άνθρωπος που λύγισε
και σου φωνάζω ξαναγύρισε
Πριν να ‘ναι αργά
|
Apó tin óra pu chorísame
klei i kardiá pu óla svísane
klene i méres ke ta vrádia mu
ki egó metráo ta simádia mu
Káthe stigmí
Kleo pu óla t’ arnithíkame
ke kséni sti zoí vrethíkame
Ke léo emis pu agapiómaste
Theé mu giatí na min vlepómaste
Tóra giatí
Se thélo girise
S’ écho anágki se chriázome
Makriá su agápi mu
na ponó katadikázome
Chorís esénane
tin zoí den tin esthánome
Se thélo girise
girna píso giatí chánome
Tóra pu i píkres m’ agkaliázune
san efiáltes me tromázune
Tu chorismu su ta chtipímata
agrieména ine kímata
mes stin kardiá
Tóra pu s’ échasa ap’ ton drómo mu
den ton antécho pia ton póno mu
Ime énas ánthropos pu lígise
ke su fonázo ksanagirise
Prin na ‘ne argá
|