Σεπτέμβρης, και δε μου μιλάς,
κι ας ξέρεις πως για σένα θα πονέσω,
Σεπτέμβρης, κι αν μου πεις πως μ’ αγαπάς,
σαν φύλλο, μες στα χέρια σου θα πέσω.
Μακριά σου είμ’ ατέλειωτη βροχή,
γεμάτη, με Φθινόπωρα, η καρδιά μου,
γυρεύω τη δική σου εποχή,
μη φεύγεις το Σεπτέμβρη από κοντά μου,
μη φεύγεις το Σεπτέμβρη από κοντά μου.
Σεπτέμβρης, κι έχω κουραστεί,
οι αγάπες, καλοκαίρια ξεχασμένα,
δεν ξέρω ποιο τραγούδι, θα νοιαστεί
να πει αυτά που σκέπτομαι για σένα.
Μακριά σου είμ’ ατέλειωτη βροχή,
γεμάτη, με Φθινόπωρα, η καρδιά μου,
γυρεύω τη δική σου εποχή,
μη φεύγεις το Σεπτέμβρη από κοντά μου,
μη φεύγεις το Σεπτέμβρη από κοντά μου.
|
Septémvris, ke de mu milás,
ki as kséris pos gia séna tha ponéso,
Septémvris, ki an mu pis pos m’ agapás,
san fíllo, mes sta chéria su tha péso.
Makriá su im’ atélioti vrochí,
gemáti, me Fthinópora, i kardiá mu,
girevo ti dikí su epochí,
mi fevgis to Septémvri apó kontá mu,
mi fevgis to Septémvri apó kontá mu.
Septémvris, ki écho kurasti,
i agápes, kalokeria ksechasména,
den kséro pio tragudi, tha niasti
na pi aftá pu sképtome gia séna.
Makriá su im’ atélioti vrochí,
gemáti, me Fthinópora, i kardiá mu,
girevo ti dikí su epochí,
mi fevgis to Septémvri apó kontá mu,
mi fevgis to Septémvri apó kontá mu.
|