|
Στου πόνου σου τις βιβλικές βροχές
θα ‘μαι σαν αόρατη ομπρέλα
ο έρωτας δεν έχει εποχές
είναι περιπέτεια και τρέλα
Μες στο πιστόλι της καρδιάς σου
θα ‘μαι πάντα μια σφαίρα
για να χτυπάς της μοναξιάς σου τη χειρότερη μέρα
Στα μάτια σου τα σκοτεινά εγώ
θα ‘μαι σαν τον ήλιο του χειμώνα
το βλέμμα σου στο φως να οδηγώ
να ‘σαι ανθισμένη ανεμώνα
Μες στο πιστόλι της καρδιάς σου
θα ‘μαι πάντα μια σφαίρα
για να χτυπάς της μοναξιάς σου τη χειρότερη μέρα
|
Stu pónu su tis vivlikés vrochés
tha ‘me san aórati obréla
o érotas den échi epochés
ine peripétia ke tréla
Mes sto pistóli tis kardiás su
tha ‘me pánta mia sfera
gia na chtipás tis monaksiás su ti chiróteri méra
Sta mátia su ta skotiná egó
tha ‘me san ton ílio tu chimóna
to vlémma su sto fos na odigó
na ‘se anthisméni anemóna
Mes sto pistóli tis kardiás su
tha ‘me pánta mia sfera
gia na chtipás tis monaksiás su ti chiróteri méra
|
