Πάλι δε θα κοιμηθώ,
στο στέκι θα τη βγάλω το γνωστό.
Αν δεν ξημερώσει δε γυρίζω,
έτσι για να ξεχαστώ.
Πάλι μ’ έκανες να κλαίω,
τι θέλω εγώ εδώ να λέω.
Και τα βάζω με τον εαυτό μου
για τον χαμένο εγωισμό μου.
Έχω κάνει σφάλματα μεγάλα,
ένα σφάλμα όλη μου η ζωή,
μα το μεγαλύτερο απ’ όλα
είσαι εσύ, είσαι εσύ, μόνο εσύ.
Πάλι θα ξημερωθώ
και θα `σαι εσύ υπεύθυνη γι’ αυτό.
Φίλο έχω κάνει τον καημό μου,
διέξοδο δεν ξέρω που θα βρω.
Πάλι μ’ έκανες κομμάτια,
γεμίσανε με δάκρυα τα μάτια.
Πόσο λάθος έκανα με σένα,
πως πίστεψα εγώ σε ένα ψέμα.
Έχω κάνει σφάλματα μεγάλα,
ένα σφάλμα όλη μου η ζωή,
μα το μεγαλύτερο απ’ όλα
είσαι εσύ, είσαι εσύ, μόνο εσύ.
|
Páli de tha kimithó,
sto stéki tha ti vgálo to gnostó.
An den ksimerósi de girízo,
étsi gia na ksechastó.
Páli m’ ékanes na kleo,
ti thélo egó edó na léo.
Ke ta vázo me ton eaftó mu
gia ton chaméno egismó mu.
Έcho káni sfálmata megála,
éna sfálma óli mu i zoí,
ma to megalítero ap’ óla
ise esí, ise esí, móno esí.
Páli tha ksimerothó
ke tha `se esí ipefthini gi’ aftó.
Fílo écho káni ton kaimó mu,
diéksodo den kséro pu tha vro.
Páli m’ ékanes kommátia,
gemísane me dákria ta mátia.
Póso láthos ékana me séna,
pos pístepsa egó se éna pséma.
Έcho káni sfálmata megála,
éna sfálma óli mu i zoí,
ma to megalítero ap’ óla
ise esí, ise esí, móno esí.
|