Πολλά ήταν τα ψέματα
που είπαμε ως εδώ
ας πούμε και μια αλήθεια
κι ας πέσει στο γιαλό.
Ο κόσμος είναι ζόρικος
κι εμείς ασθενικοί
και ό,τι πούμε
το παίρνει η βουή.
Σημαία από νάιλον
υψώνουμε σημαία πλαστική
ο κόσμος δεν έχει τίποτε να χάσει
και τίποτε να βρει.
Τα ρούχα μου νομίζατε
πως ήτανε χρυσά
με παίξατε στα ζάρια
και χάσατε ξανά.
Έρχεστε κατά πάνω μου
μιλώντας σαν τρελοί
τ’ αυτιά μου κλείνω
κι αφήνω μια φωνή.
Σημαία από νάιλον
υψώνουμε σημαία πλαστική
ο κόσμος δεν έχει τίποτε να χάσει
και τίποτε να βρει.
|
Pollá ítan ta psémata
pu ipame os edó
as pume ke mia alíthia
ki as pési sto gialó.
O kósmos ine zórikos
ki emis astheniki
ke ó,ti pume
to perni i vuí.
Simea apó náilon
ipsónume simea plastikí
o kósmos den échi típote na chási
ke típote na vri.
Ta rucha mu nomízate
pos ítane chrisá
me peksate sta zária
ke chásate ksaná.
Έrcheste katá páno mu
milóntas san treli
t’ aftiá mu klino
ki afíno mia foní.
Simea apó náilon
ipsónume simea plastikí
o kósmos den échi típote na chási
ke típote na vri.
|