|
Για ποιον πεθαίνω εγώ για ποιον πεθαίνω
Για ποιον τα όνειρα γεννάω και περιμένω
Στην Αφροδίτη μου ζητάω και στη σελήνη
Να ξαναχτίσουν μια φωλιά για της ψυχής μου τα πουλιά, να βρουν γαλήνη
Για ποιον να ζήσω πες μου εγώ, για ποιον να ζήσω
αν στην αγάπη όσα μου ‘μειναν δε χαρίζω
ο ήλιος μου έδωσε πολλά μα αυτά με πνίγουν
αν δε μοιράσω την ψυχή, αυτοί που μου έστειλαν ευχή, πως θα με κρίνουν
Σήμερα κλαίω αύριο γελώ
Τώρα πεθαίνω αύριο θα ζω
Σήμερα κλαίω αύριο γελώ
σώμα μου ξένο μυαλό μου φτερό
Αχ ποιος φωνάζει το όνομά μου και στενάζει
ποιο αγγελούδι τα φτεράκια του τινάζει
κάποιος σκουπίζει την αυλή του και προσμένει
να με κεράσει δροσερό, να πιω της λήθης του νερό, που ανασταίνει
Στρώνω κιλίμι για την προσευχή που θα ‘ρθει
ρουφάω ρόδια κι όλοι λένε αυτή ετρελάθη
Έτσι το δάκρυ σε χαμόγελο γυρίζω
κι εκεί στην άκρη στο γκρεμό, γυρνάω την πλάτη μου στο χαμό και ξαναγυρίζω
Σήμερα κλαίω αύριο γελώ
Τώρα πεθαίνω αύριο θα ζω
Σήμερα κλαίω αύριο γελώ
σώμα μου ξένο μυαλό μου φτερό
|
Gia pion petheno egó gia pion petheno
Gia pion ta ónira gennáo ke periméno
Stin Afrodíti mu zitáo ke sti selíni
Na ksanachtísun mia foliá gia tis psichís mu ta puliá, na vrun galíni
Gia pion na zíso pes mu egó, gia pion na zíso
an stin agápi ósa mu ‘minan de charízo
o ílios mu édose pollá ma aftá me pnígun
an de miráso tin psichí, afti pu mu éstilan efchí, pos tha me krínun
Símera kleo avrio geló
Tóra petheno avrio tha zo
Símera kleo avrio geló
sóma mu kséno mialó mu fteró
Ach pios fonázi to ónomá mu ke stenázi
pio angeludi ta fterákia tu tinázi
kápios skupízi tin avlí tu ke prosméni
na me kerási droseró, na pio tis líthis tu neró, pu anasteni
Stróno kilími gia tin prosefchí pu tha ‘rthi
rufáo ródia ki óli léne aftí etreláthi
Έtsi to dákri se chamógelo girízo
ki eki stin ákri sto gkremó, girnáo tin pláti mu sto chamó ke ksanagirízo
Símera kleo avrio geló
Tóra petheno avrio tha zo
Símera kleo avrio geló
sóma mu kséno mialó mu fteró
|
