Σήμερα το γιορτάζω
στον ουρανό μου χρώμα αλλάζω και τ’ αστέρια τα κατεβάζω
Σήμερα το γιορτάζω
τα όρια μου τα δοκιμάζω γιατί σήμερα το γιορτάζω
Απόψε μοιάζουνε όλα φαντασμαγορικά πλασμένα
αφήνω πίσω κόμπλεξ ένοχες κι απωθημένα
δηλαδή εμένα
και ξεχύνομαι σαν λάβα, πάω να σβήσω μέσα σε θάλασσα
χαλάλι για όλα εκείνα τα κούφια μου χρόνια που χάλασα
κ για όσα ακόμα θα χαλάσω
χαλάλι θα φωνάζω και κάτω δεν το βάζω
δε λέω να βολευτώ, δε λέω να ησυχάσω
δεν θέλω να συμβιβαστώ, γρήγορα θα γεράσω
τον κόσμο όλο θα δω μέσα από ένα ποτήρι
θα πω και στα δαιμόνια μου ευχαρίστως άει σιχτιρι
θα ντύσω και μ’ ανεμελιά όλα μου τα προβλήματα
απόψε έχουμε γιορτή ψυχή μου, μη κρατάς προσχήματα
κάνε και μια ζημία κάνε και φασαρία
μην κάθεσαι μπροστά απόψε κάτσε γαλαρία
κάνε και μια στροφή, μην πας όλο ευθεία
γίνε στον καθαρό τους κόσμο απόψε μια νοθεία
Σήμερα το γιορτάζω τραγουδάω δυνατά κ φωνάζω
Στον ουρανό μου χρώμα αλλάζω και τ’ αστέρια τα κατεβάζω
Σήμερα το γιορτάζω σύνορα στον εαυτό μου δεν βάζω
Τα όρια μου τα δοκιμάζω γιατί σήμερα το γιορτάζω
Λοιπόν απόψε έχουμε γιορτή, νηστεία προσευχή, τέλος
Αποφεύγω των δήθεν το βέλος, γίνομαι original μέλος
Δεν επιπλέω σαν φελλός
Περνάει γρήγορα ο καιρός κι αφού είμαι σήμερα γερός
Θα βυθιστώ πιο κάτω απ’ το πάτο
Ας τον κοιτάω από κάτω ή από ψηλά μήπως θυμίσει ζωγραφιά
γιατί ανάμεσα κάπου βρίσκεται η ρουτίνα κι απόψε μάγκα μου την καίω
Αποζητάει η ψυχή μου λευτεριά, ανεμελιά
Σπάω αλυσίδες και δεσμά
χωράω απόψε παντού, κοιτά χωράω στο πουθενά
Βάζω στην νύχτα μου φωτιά, έχω τ’ αδέρφια μου κοντά
Ναιιιι! όλα καλά κι απ’τα καλά καλύτερα
πίνω σ’ αυτά
Για πετά τη γραβάτα, η νύφη είναι γάτα, σε τύλιξε για τα καλά
Μ’ απόψε όλα σπάσ’ τα
Ξέχασε τη δουλειά μόνο για μια μέρα
Σήμερα έχουμε γιορτή ρε κάν’ τα όλα πέρα
Σήμερα το γιορτάζω τραγουδάω δυνατά κ φωνάζω
Στον ουρανό μου χρώμα αλλάζω και τ’ αστέρια τα κατεβάζω
Σήμερα το γιορτάζω σύνορα στον εαυτό μου δεν βάζω
Τα όρια μου τα δοκιμάζω γιατί σήμερα το γιορτάζω
2000 και, μήνυμα στερεοφωνικό
Απόψε έχουμε γιορτή, θα κοιμηθώ με τη ντροπή
Μια τον χρόνο τ’ αξίζω, με τ’ αλάνια γυρίζω
παραπατάω, το γουστάρω, απ’τη ρουτίνα μου χωρίζω
Χαρίζω στη ψυχή μου σήμερα λευτεριά
θα κάνω τη διαφορά, δε θα τα σβήσω τα κεριά
Θα πάω κόντρα στα θεριά, φεύγω μακριά απ’τη στεριά
Bυθίζομαι σε μπελάδες και κάνω πελαρες
στον εαυτό μου μόνο χάρες, παίρνω αμπάριζα τις μπάρες
άρες μάρες κουκουνάρες θα λέω τα ξημερώματα
Θα βυθιστώ με υποβρύχια
Θα κυλιστώ στα χώματα κι ονόματα δε θα θυμάμαι
Τη πρώτη καλημέρα στον ήλιο θα την πω
κι όταν θα ξενερώσω λιγάκι θα ντραπώ
Μετά από καιρό όμως την γιορτή μου όταν θυμάμαι
θα χαίρομαι που το ‘ζησα και σίγουρα δε θα λυπάμαι…
|
Símera to giortázo
ston uranó mu chróma allázo ke t’ astéria ta katevázo
Símera to giortázo
ta ória mu ta dokimázo giatí símera to giortázo
Apópse miázune óla fantasmagoriká plasména
afíno píso kóbleks énoches ki apothiména
diladí eména
ke ksechínome san láva, páo na svíso mésa se thálassa
chaláli gia óla ekina ta kufia mu chrónia pu chálasa
k gia ósa akóma tha chaláso
chaláli tha fonázo ke káto den to vázo
de léo na voleftó, de léo na isicháso
den thélo na simvivastó, grígora tha geráso
ton kósmo ólo tha do mésa apó éna potíri
tha po ke sta demónia mu efcharístos ái sichtiri
tha ntíso ke m’ anemeliá óla mu ta provlímata
apópse échume giortí psichí mu, mi kratás proschímata
káne ke mia zimía káne ke fasaría
min káthese brostá apópse kátse galaría
káne ke mia strofí, min pas ólo efthia
gine ston katharó tus kósmo apópse mia nothia
Símera to giortázo tragudáo dinatá k fonázo
Ston uranó mu chróma allázo ke t’ astéria ta katevázo
Símera to giortázo sínora ston eaftó mu den vázo
Ta ória mu ta dokimázo giatí símera to giortázo
Lipón apópse échume giortí, nistia prosefchí, télos
Apofevgo ton díthen to vélos, ginome original mélos
Den epipléo san fellós
Pernái grígora o kerós ki afu ime símera gerós
Tha vithistó pio káto ap’ to páto
As ton kitáo apó káto í apó psilá mípos thimísi zografiá
giatí anámesa kápu vrískete i rutína ki apópse mágka mu tin keo
Apozitái i psichí mu lefteriá, anemeliá
Spáo alisídes ke desmá
choráo apópse pantu, kitá choráo sto puthená
Oázo stin níchta mu fotiá, écho t’ adérfia mu kontá
Niii! óla kalá ki ap’ta kalá kalítera
píno s’ aftá
Gia petá ti graváta, i nífi ine gáta, se tílikse gia ta kalá
M’ apópse óla spás’ ta
Kséchase ti duliá móno gia mia méra
Símera échume giortí re kán’ ta óla péra
Símera to giortázo tragudáo dinatá k fonázo
Ston uranó mu chróma allázo ke t’ astéria ta katevázo
Símera to giortázo sínora ston eaftó mu den vázo
Ta ória mu ta dokimázo giatí símera to giortázo
2000 ke, mínima stereofonikó
Apópse échume giortí, tha kimithó me ti ntropí
Mia ton chróno t’ aksízo, me t’ alánia girízo
parapatáo, to gustáro, ap’ti rutína mu chorízo
Charízo sti psichí mu símera lefteriá
tha káno ti diaforá, de tha ta svíso ta keriá
Tha páo kóntra sta theriá, fevgo makriá ap’ti steriá
Bithízome se beládes ke káno pelares
ston eaftó mu móno cháres, perno abáriza tis báres
áres máres kukunáres tha léo ta ksimerómata
Tha vithistó me ipovríchia
Tha kilistó sta chómata ki onómata de tha thimáme
Ti próti kaliméra ston ílio tha tin po
ki ótan tha kseneróso ligáki tha ntrapó
Metá apó keró ómos tin giortí mu ótan thimáme
tha cherome pu to ‘zisa ke sígura de tha lipáme…
|