Κάτι με πιάνει κι ο κόσμος δε μου φτάνει
Κι ότι κι αν λέω στον πυρετό μου καίω
Κάτι με λιώνει και με τελειώνει
Κι όλο συγκρίνω, πες μου τι θα γίνω
Κι όλο επιμένω και σε περιμένω
Σίδερο αναμμένο
Όνειρο χαμένο, φιλί προδομένο
Πες μου τι ζητάς
Κι όλο επιμένω για σένα πεθαίνω
Δεν καταλαβαίνω
Σίδερο αναμμένο μυαλό μεθυσμένο
Πες μου που με πας
Κάτι με σβήνει, τις πόρτες μου κλείνει
Με δένει με λύνει στην τρέλα μ’ αφήνει
Ότι κι αν κάνω το σήμα σου χάνω
Σε θέλω πάλι κι όπου με βγάλει
|
Káti me piáni ki o kósmos de mu ftáni
Ki óti ki an léo ston piretó mu keo
Káti me lióni ke me telióni
Ki ólo sigkríno, pes mu ti tha gino
Ki ólo epiméno ke se periméno
Sídero anamméno
Όniro chaméno, filí prodoméno
Pes mu ti zitás
Ki ólo epiméno gia séna petheno
Den katalaveno
Sídero anamméno mialó methisméno
Pes mu pu me pas
Káti me svíni, tis pórtes mu klini
Me déni me líni stin tréla m’ afíni
Όti ki an káno to síma su cháno
Se thélo páli ki ópu me vgáli
|