Μου λεν αν φύγω από τον κύκλο θα χαθώ
στα όρια του μοναχά να γυροφέρνω.
Και πως ο κόσμος είν’ ανήμερο θεριό
κι όταν δαγκώνει εγώ καλά είναι να σωπαίνω.
Κι όταν φοβούνται πως μπορεί να τρελαθώ
μου λεν να πάω κρυφά κάπου να κλάψω.
Και να θυμάμαι πως αυτό το σκηνικό
είμαι μικρός, πολύ μικρός για να τ’ αλλάξω.
Μα εγώ μ΄ ένα άγριο περήφανο χορό
σαν αετός πάνω απ’ τις λύπες θα πετάξω.
Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ.
Θα πάω να χτίσω μια φωλιά στον ουρανό,
θα κατεβαίνω μόνο αν θέλω να γελάσω
Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ.
Μου λεν αν φύγω πιο ψηλά θα ζαλιστώ
καλύτερα στη λάσπη εδώ μαζί τους να κυλιέμαι.
Και πως αν θέλω περισσότερα να δω,
σ’ ένα καθρέφτη μοναχός μου να κοιτιέμαι.
Κι όταν φοβούνται πως μπορεί να τρελαθώ
μου λεν να πάω κρυφά κάπου να κλάψω.
Και να θυμάμαι πως αυτό το σκηνικό
είμαι μικρός πολύ μικρός για να τ’ αλλάξω.
Μα εγώ μ΄ένα άγριο περήφανο χορό
σαν αετός πάνω απ’ τις λύπες θα πετάξω.
Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ
Θα πάω να χτίσω μια φωλιά στον ουρανό,
θα κατεβαίνω μόνο αν θέλω να γελάσω
Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ.
|
Mu len an fígo apó ton kíklo tha chathó
sta ória tu monachá na giroférno.
Ke pos o kósmos in’ anímero therió
ki ótan dagkóni egó kalá ine na sopeno.
Ki ótan fovunte pos bori na trelathó
mu len na páo krifá kápu na klápso.
Ke na thimáme pos aftó to skinikó
ime mikrós, polí mikrós gia na t’ allákso.
Ma egó m΄ éna ágrio perífano choró
san aetós páno ap’ tis lípes tha petákso.
Sigá min klápso, sigá mi fovithó,
sigá min klápso, sigá mi fovithó.
Tha páo na chtíso mia foliá ston uranó,
tha kateveno móno an thélo na geláso
Sigá min klápso, sigá mi fovithó,
sigá min klápso, sigá mi fovithó.
Mu len an fígo pio psilá tha zalistó
kalítera sti láspi edó mazí tus na kiliéme.
Ke pos an thélo perissótera na do,
s’ éna kathréfti monachós mu na kitiéme.
Ki ótan fovunte pos bori na trelathó
mu len na páo krifá kápu na klápso.
Ke na thimáme pos aftó to skinikó
ime mikrós polí mikrós gia na t’ allákso.
Ma egó m΄éna ágrio perífano choró
san aetós páno ap’ tis lípes tha petákso.
Sigá min klápso, sigá mi fovithó,
sigá min klápso, sigá mi fovithó
Tha páo na chtíso mia foliá ston uranó,
tha kateveno móno an thélo na geláso
Sigá min klápso, sigá mi fovithó,
sigá min klápso, sigá mi fovithó.
|