Είχα τη περιέργεια να δω για ποιον με χώρισες
μέχρι που σας συνάντησα κι έκανες πως δε γνώρισες
Κι έψαχνα τι μου έλειπε για ‘κείνον πόσα σκέφτηκα
μέχρι που σας συνάντησα και απογοητεύτηκα
Σιγά τον άντρα που βρήκες κι αγάπησες
και για χατίρι του μάτια μου μ’ άφησες
Μη στο βασκάνω κρέμασ’ του μια χάντρα
Σίγα τον άντρα, σιγά τον άντρα
Συνέχεια αναρωτιόμουνα κοντά του τι σε τράβηξε
πως είχε τόση δύναμη και τα μυαλά σου άλλαξε
Κι έψαχνα τι μου έλειπε για ‘κείνον πόσα σκέφτηκα
μέχρι που σας συνάντησα και απογοητεύτηκα
|
Icha ti periérgia na do gia pion me chórises
méchri pu sas sinántisa ki ékanes pos de gnórises
Ki épsachna ti mu élipe gia ‘kinon pósa skéftika
méchri pu sas sinántisa ke apogoiteftika
Sigá ton ántra pu vríkes ki agápises
ke gia chatíri tu mátia mu m’ áfises
Mi sto vaskáno krémas’ tu mia chántra
Síga ton ántra, sigá ton ántra
Sinéchia anarotiómuna kontá tu ti se trávikse
pos iche tósi dínami ke ta mialá su állakse
Ki épsachna ti mu élipe gia ‘kinon pósa skéftika
méchri pu sas sinántisa ke apogoiteftika
|